Αλ. Τσίπρας: Αδίστακτος, αμετανόητος και επικίνδυνος ο Μητσοτάκης

Συνέντευξη του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στην εφημερίδα «Ελευθερία» και τον δημοσιογράφο Μπάμπη Λαμπαδιάρη

*Ο πόλεμος κοπάζει, η ακρίβεια καλπάζει και νοικοκυριά-επιχειρήσεις στενάζουν. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει σχέδιο εξόδου;

-Είμαστε μια παράταξη που γνωρίζουμε πολύ καλά τι σημαίνει να μπαίνεις μπροστά στα δύσκολα. Έχουμε και το όραμα και το πρόγραμμα και τους ανθρώπους που θα δουλέψουν μέρα-νύχτα για να γίνει η Ελλάδα μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα. Μια χώρα δίκαιη, που θα ελαφρύνει άμεσα τα βάρη της ακρίβειας στα βασικά αγαθά, την ενέργεια και τα καύσιμα, θα στηρίξει το διαθέσιμο εισόδημα και θα βάλει άμεσα σε εφαρμογή ένα συνολικό πλάνο για την ανάταση της παραγωγής στη χώρα. Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας, γιατί το πρόβλημα με τη σημερινή κυβέρνηση δεν είναι ότι απέτυχε στη διαχείριση των κρίσιμων ζητημάτων, αλλά τα έκανε χειρότερα και γέννησε ακόμα περισσότερα.
*Το εύρος και η διάρκεια των παρακολουθήσεων δείχνει όντως επιτελικό κράτος ή ανασφάλεια ακόμη και έναντι των δικών μας;
-Αυτό που δείχνει ξεκάθαρα, για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, είναι ότι ο κ. Μητσοτάκης επιχείρησε να στήσει καθεστώς. Ένα καθεστώς που μοίρασε δισεκατομμύρια κρατικού χρήματος με απευθείας αναθέσεις σε ημέτερους, διαπλεκόταν με την παρασιτική ελίτ, έχτισε μηχανισμό προπαγάνδας με άξονα μια σειρά από ΜΜΕ και την ίδια στιγμή άφηνε την κοινωνία ανοχύρωτη απέναντι σε κάθε κίνδυνο.
Από την πανδημία και την ακρίβεια, μέχρι την ενεργειακή κρίση. Οι υποκλοπές ήρθαν να καταδείξουν ότι η αθλιότητα των πολιτικών τους, χρειάστηκε και εξίσου άθλια μέσα για να επιβληθεί.
Ο κ. Μητσοτάκης απέδειξε ότι είναι ένας αδίστακτος και επικίνδυνος για τη δημοκρατία πρωθυπουργός, που ακόμη και σήμερα δείχνει αμετανόητος. Ευτυχώς, στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και το σημαντικότερο όλων είναι ότι η δημοκρατία βρίσκει τον τρόπο να υπερισχύσει απέναντι σε αυτούς που τόλμησαν να την υπονομεύσουν.

*Το πέναλτι ήταν εκβιαστικό ή είναι οφσάιντ οι -κατά Καραμανλή νεότερο-νταβατζήδες; Ισοπαλία βλέπετε;
-Δεν με ενδιαφέρει ούτε εμένα, ούτε και τους πολίτες να δούμε ούτε ένα δευτερόλεπτο από αυτό το «ματς». Αυτό που αποκαλύπτεται σήμερα είναι ένα καθεστώς σήψης και παρακμής, που υπονόμευσε τη δημοκρατία και τη θεσμική τάξη. Όσο περνά ο καιρός θα βρισκόμαστε μπροστά στην αποκάλυψη πρακτικών πρωτοφανών για μια ευρωπαϊκή δημοκρατία στον 21ο αιώνα.
Τώρα όμως είναι η στιγμή που πρέπει να δώσουμε ένα τέλος σε όλο αυτό, τώρα είναι η ώρα της ευθύνης όλων μας να καθαρίσουμε το σπίτι μας.
Η δημοκρατία σήμερα χρειάζεται να επιστρατεύσει το μεγαλύτερό της όπλο για να αφήσει πίσω της αυτή τη σκοτεινή περίοδο και όσους την προκάλεσαν. Και αυτό το όπλο δεν είναι τίποτα άλλο από τη δράση και την ενεργή συμμετοχή όλων στον αγώνα για την πολιτική αλλαγή. Για να επιστρέψει η ασφάλεια και η προοπτική στην πατρίδα μας.
*Οι κουμπαριές στη Λάρισα είναι γνωστές εδώ και κάποια χρόνια. Το πήγαινε-έλα βαλιτσών όμως, τώρα αποκαλύπτεται. Έχει βάθος ή κι άλλο ορίζοντα λέτε;
-Από την πρώτη στιγμή που βγήκε στο φως αυτή η φάμπρικα των υποκλοπών, με τις υποθέσεις του κ. Κουκάκη και του κ. Ανδρουλάκη, είπαμε ότι αυτά αποτελούν την κορυφή του παγόβουνου. Είναι σαφές ότι όσο προχωρούν οι αποκαλύψεις, θα βλέπουμε και το εύρος αυτής της αρρωστημένης πρακτικής.
Ξέρετε, δεν είναι μόνο οι βαλίτσες. Είναι τα δωράκια με τις απευθείας αναθέσεις, τις επιδοτήσεις σε ανθρώπους του ευρύτερου κομματικού κράτους της Δεξιάς. Είναι τα bonus στα γαλάζια golden boys.
Είναι τα γαλάζια κοράκια που αγόραζαν δάνεια κοψοχρονιά -όπως ο κ. Πάτσης- και κυνηγούν τον κόσμο να του πάρουν τα σπίτια και τα μαγαζιά του.
Όλα αυτά είναι μια ενιαία ιστορία, ενός μηχανισμού που έβαλε στο σημάδι τη δημοκρατία και την κοινωνία, με σκοπό να φάει με χρυσά κουτάλια στις πλάτες των σημερινών και των επόμενων γενιών της χώρας.

*Κι όλα αυτά, εν μέσω της σύγχρονης Μεγάλης Ιδέας για τους υδρογονάνθρακες και της καλπάζουσας κλιματικής κρίσης.
-Χρειαζόμαστε όραμα και στρατηγική, αλλά όχι άλλες Μεγάλες Ιδέες. Τριάμισι χρόνια αφού τις υπογράψαμε, η κυβέρνηση υλοποιεί τις συμφωνίες για έρευνες, προφανώς σε ένα επικοινωνιακό πλαίσιο που έχει στόχο την αλλαγή ατζέντας από την ακρίβεια και τις υποκλοπές.
Δεν χρειαζόμαστε όμως αποσπασματικές κινήσεις, αλλά μια στρατηγική που θα μας βοηθάει στην κάλυψη των άμεσων αναγκών μας απέναντι στην ενεργειακή κρίση, αλλά και μεσοπρόθεσμα απέναντι στην κλιματική. Χωρίς δογματισμούς, αλλά και χωρίς να επαναπαυόμαστε σε εύκολες λύσεις.
Πρέπει να αξιοποιήσουμε τις ενεργειακές δυνατότητες της Ελλάδας ως κόμβο, αλλά και ως παραγωγό τουλάχιστον για τις εγχώριες ανάγκες μας. Αυτό σημαίνει, πρώτα απ’ όλα, ανάπτυξη των ΑΠΕ και των ενεργειακών κοινοτήτων, αλλά και αξιοποίηση υδρογονανθράκων στον βαθμό που το επιτρέπουν τα χρονικά πλαίσια στα οποία έχουμε δεσμευτεί σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο.

*Και τα 12 μίλια, γιατί τώρα η επέκτασή τους; Ή η επανεξέταση της συμφωνίας για Rafal και Belharra;
-Έχουμε δει όλοι τις συνέπειες που είχε η έλλειψη στρατηγικής μιας κυβέρνησης που κινείται στον αυτόματο πιλότο του πιστού και δεδομένου σύμμαχου των ΗΠΑ με περιστασιακές, αλλά ανούσιες αντιτουρκικές κορόνες. Τα παράνομα τουρκολιβυκά μνημόνια και οι έρευνες του Oruc Reis που έφτασαν 6 ν.μ. από το Καστελλόριζο και τη Ρόδο, ήταν η πιο συγκροτημένη προσπάθεια της Τουρκίας να δημιουργήσει τετελεσμένα μετά τα Ίμια. Εκεί στην Ανατολική Μεσόγειο αντί να παρακολουθούμε τρίτους να καθορίζουν τις εξελίξεις, πρέπει εμείς να πάρουμε την πρωτοβουλία. Να επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα και να ανοίξουμε τον διάλογο με Λιβύη, Αίγυπτο και Τουρκία για οριοθέτηση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας στη Χάγη στην Ανατολική Μεσόγειο. Ασφαλώς, με όρο τη συμμετοχή και της Κύπρου, ώστε η ενέργεια να αποτελέσει καταλύτη και για το Κυπριακό. Είδαμε τι έγινε με το Ισραήλ και τον Λίβανο. Δύο χώρες που συμφώνησαν σε οριοθέτηση, ενώ είναι σε πόλεμο.
*Την ώρα μάλιστα που η Λάρισα τείνει να εξελιχθεί σε έναν κρίσιμο στρατηγικό στρατιωτικό κόμβο, με τη φιλοξενία -για την ώρα- 8 ιπτάμενων αμερικανικών ραντάρ μεγάλης εμβέλειας και άλλων διευκολύνσεων.
-Η θέση μας ήταν σαφής και συνεπής ως κυβέρνηση και σήμερα ως αντιπολίτευση. Ειδικά στην περίοδο που διανύουμε, και δεδομένων των προκλήσεων γύρω μας, η Ελλάδα πρέπει να τηρεί τις δεσμεύσεις της ως μέλος του ΝΑΤΟ και να ενισχύει τη συνεργασία της με τις ΗΠΑ. Αλλά αυστηρά σε αμοιβαίως επωφελή βάση. Η αναθεωρημένη αμυντική συμφωνία προέβλεπε την επ’ αόριστον παραχώρηση 6 στρατιωτικών εγκαταστάσεων και του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης, ενώ οι ΗΠΑ είχαν απορρίψει όλα τα ελληνικά αιτήματα για ουσιαστική αμυντική στήριξη και εγγυήσεις έναντι της Τουρκίας. Αποδείξαμε ότι είμαστε ένας δεδομένος σύμμαχος. Και ένας δεδομένος σύμμαχος δεν είναι σύμμαχος, αλλά δορυφόρος. Βλέπουμε τα αποτελέσματα τόσο με την ακύρωση της αμερικανικής στήριξης στον Eastmed, όσο και με τη στάση Biden στην πώληση F-16 στην Τουρκία.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. η Ελλάδα δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένη από κανέναν. Οι συμμαχίες μας πρέπει να στηρίζονται στη βάση του αμοιβαίου οφέλους. Ακόμη και με την αποδεδειγμένα φίλη Γαλλία. Δεν γίνεται να δίνουμε 7 δισ. για φρεγάτες και αεροσκάφη και να μην υπάρχει πρόβλεψη ούτε μια βίδα να παραχθεί στην εθνική αμυντική μας βιομηχανία. Πράγμα το οποίο θα επιδιώξουμε να διορθωθεί με μια προοδευτική κυβέρνηση.
*Η Θεσσαλία, και ο νομός Λάρισας ειδικότερα, διψά, και οι επιστήμονες προειδοποιούν για επερχόμενη ερημοποίησή της. Χωρίς πάντως ο πολιτικός κόσμος -και του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανομένου- να δείχνει τα απαραίτητα αντανακλαστικά, για αντιμετώπιση του αρδευτικού προβλήματος και την καταστροφή ζωτικών οικοσυστημάτων.
-Είμαστε πάνω από το πρόβλημα και ο σχεδιασμός μας για τον κάμπο και την αγροτική παραγωγή που στηρίζεται σε αυτόν είναι εξαιρετικά στοχευμένος και αναλυτικός. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι έχουν παγώσει σχεδόν όλα τα έργα που ήταν δρομολογημένα από μας, σχετικά με τα φράγματα στα Φάρσαλα, τον Τύρναβο και την Ελασσόνα και τα έργα μεταφοράς νερού από τη λίμνη Κάρλα. Η ερημοποίηση του κάμπου αποτελεί στρατηγική επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ να εγκαταλείψει την αγροτική παραγωγή σε όλα τα επίπεδα.
Η δική μας στρατηγική επιλογή είναι να της δώσουμε μια νέα ώθηση, νέα εργαλεία και κατεύθυνση ώστε να πρωτοστατήσει στην ανάταξη της ελληνικής οικονομίας τα επόμενα χρόνια. Το μεγάλο ερώτημα της επόμενης μέρας είναι να οργανώσουμε σε στέρεες βάσεις την εγχώρια παραγωγή. Οι απαντήσεις υπάρχουν, οι επεξεργασίες υπάρχουν, απαιτείται άμεσα η μεγάλη πολιτική αλλαγή για να ξεκινήσουμε δουλειά και να μη χαθεί άλλος πολύτιμος χρόνος για τον αγροτικό κόσμο και τους ανθρώπους της παραγωγής συνολικά.