Τη διαφωνία της προς την απόφαση της Υπουργού Παιδείας να καταργήσει τα καλλιτεχνικά εξέφρασε η Σύγκλητος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών. “Τα ποσοτικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν ως αιτιολογία για την σχετική απόφαση είναι εμφανώς ελλιπή και ανακριβή”.
Συνταγματική υποχρέωση της Πολιτείας χαρακτηρίζει η Σύγκλητος της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) την προσφορά καλλιτεχνικής Παιδείας προς τους μαθητές, σε ανακοίνωση που εξέδωσε και με την οποία εκφράζει τη διαφωνία της με την πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Παιδείας να καταργηθούν τα καλλιτεχνικά μαθήματα από το λύκειο.
Παράλληλα, καλεί την υπουργό Παιδείας να επανεξετάσει την απόφαση αυτή, να επαναφέρει τα μαθήματα στο σχολικό πρόγραμμα και να τα “ενισχύσει ουσιαστικά”.
Η Σύγκλητος αναφέρει θα έπρεπε να εξασφαλιστεί η επαρκής υλοποίηση των μαθημάτων των Εικαστικών και της Μουσικής, αντί να αποφασιστεί η κατάργησή τους.
“Τα ποσοτικά στοιχεία που χρησιμοποιήθηκαν ως αιτιολογία για την σχετική απόφαση είναι εμφανώς ελλιπή και ανακριβή, ενώ παράλληλα αποκρύβουν τον μεγάλο αριθμό κενών θέσεων καθηγητών καλλιτεχνικών μαθημάτων, που έχει ως αποτέλεσμα να μην προσφέρεται η δυνατότητα της επιλογή τους σε πολλά Λύκεια της χώρας”, αναφέρει η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών.
Επισημαίνοντας ότι το ελεύθερο και το γραμμικό σχέδιο είναι υποχρεωτικά εξεταζόμενα μαθήματα στις πανελλήνιες εξετάσεις και αφορούν τις προϋποθέσεις εισαγωγής σε τουλάχιστον 15 πανεπιστημιακά τμήματα, η ΑΣΚΤ χαρακτηρίζει “ασυμβίβαστο” οι μαθητές του λυκείου να εξετάζονται στις Πανελλαδικές Εξετάσεις σε μαθήματα που το υπουργείο στο νέο νομοσχέδιο “κυριολεκτικά τα καταργεί”.
“Είναι προφανές ότι το μέτρο αυτό θίγει άμεσα, κατά κύριο λόγο, τους ίδιους τους μαθητές του Λυκείου, τους αυριανούς πολίτες της χώρας μας, καθώς και τον κλάδο και τα εργασιακά δικαιώματα των καθηγητών καλλιτεχνικών μαθημάτων”, επισημαίνει η Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών.
Επιπλέον, χαρακτηρίζει “ανησυχητικό” το πνεύμα και την αντίληψη που απορρέει από την απόφαση του υπουργείου.
Για την ΑΣΚΤ, τα καλλιτεχνικά μαθήματα ανήκουν στο πλαίσιο μίας “ισόρροπης, ολοκληρωμένης γενικής παιδείας, που αποβλέπει όχι μόνο στην εξειδίκευση και τον μελλοντικό επαγγελματικό προσανατολισμό, αλλά και στην γνωστική, εκφραστική, συναισθηματική και ψυχολογική καλλιέργεια του μαθητή”.
“Αυτές οι εκφραστικές, κριτικές και γνωστικές ικανότητες, πέραν της σημασίας που έχουν για την ανάγνωση, την οπτική ερμηνεία και την κατανόηση του κόσμου, εκπαιδεύουν τους μαθητές στην οπτική γλώσσα – ειδικά σε μια εποχή επικυριαρχίας της εικόνας και του οπτικού πολιτισμού (που οι τεχνολογίες και τα διαρκώς εξελισσόμενα νέα μέσα εγκαθίδρυσαν και εδραίωσαν στις πρακτικές της καθημερινής μας ζωής από πολύ νεαρή ηλικία). Παράλληλα υποβοηθούν και διασυνδέονται εμφανώς, με την ανάπτυξη και την κατανόηση και άλλων γνωστικών πεδίων της εκπαίδευσης”, αναφέρει.
Παράλληλα, δεν παραλείπει να υπογραμμίζει ότι “σε όλο τον ανεπτυγμένο κόσμο, σε όλες τις άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική η καλλιτεχνική εκπαίδευση είναι ισχυρό και αναπόσπαστο μέρος των προγραμμάτων στο λύκειο” και καταλήγει:
“Σε μια εποχή υπερεξειδίκευσης, η διασφάλιση, η συνέχεια και η ενίσχυση των πεδίων της γενικής Παιδείας που εδράζεται σταθερά στην Ιστορία της σκέψης και των Ιδεών, στη Φιλοσοφία και στη Τέχνη, είναι εξίσου και απόλυτα επιβεβλημένη για ένα σύγχρονο Εκπαιδευτικό Σύστημα που υπηρετεί την ισόρροπη και ολοκληρωμένη αποστολή του”.
