Ο χειμώνας αποτελεί μεγάλη πρόκληση για το δέρμα. Στους υπαίθριους χώρους μπορεί να υποστεί βλάβες από το κρύο και από την συνεχή υγρασία στην ατμόσφαιρα. Στους εσωτερικούς υποφέρει από τον ξηρό αέρα.
Υπό αυτές τις αντίξοες συνθήκες, μοιραία εκείνοι που ταλαιπωρούνται περισσότερο είναι όσοι πάσχουν από δερματοπάθειες που επιδεινώνονται από την ξηροδερμία. Στην πραγματικότητα, «κάθε χειμώνα βλέπουμε εξάρσεις παθήσεων όπως η ψωρίαση», λέει ο δερματολόγος-αφροδισιολόγος Μάρκος Μιχελάκης, από τον ΕΔΟΑΕΑΠ. «Οι διαρκείς εναλλαγές της έκθεσης στη ζέστη και στο κρύο αυξάνουν την ξηροδερμία και τον κίνδυνο αναζωπύρωσης αυτού του είδους των παθήσεων».
Η ξηροδερμία
Στην πραγματικότητα, η ξηροδερμία αποτελεί το συνηθέστερο δερματικό πρόβλημα τον χειμώνα. Αυτό δεν είναι τυχαίο. «Το κρύο ξεραίνει το δέρμα, ενώ κατά τους χειμερινούς μήνες μειώνεται η παραγωγή σμήγματος (δηλαδή του φυσικού λίπους του δέρματος)», λέει ο κ. Μιχελάκης. «Επιπλέον, ο θερμαινόμενος αέρας στους κλειστούς χώρους μειώνει την υγρασία και εντείνει την απώλεια νερού από το δέρμα».
Ρόλο παίζει επίσης η λεγόμενη μηχανική απώλεια σμήγματος. Αυτή συμβαίνει με το συχνό μπάνιο με καυτό νερό και ακατάλληλα προϊόντα (π.χ. σκληρά σαπούνια, σφουγγάρι). Είναι, δε, ακόμα εντονότερη με το αφρόλουτρο στη μπανιέρα. «Η παρατεταμένη έκθεση στο ζεστό νερό ξηραίνει πολύ το δέρμα», εξηγεί ο ειδικός. «Γι’ αυτό τον λόγο αντενδείκνυται σε όσους πάσχουν από ξηροδερμία».
Τα κύρια χαρακτηριστικά της ξηροδερμίας είναι:
«Ρωγμές» (διαβρώσεις) στην επιδερμίδα
Απολέπιση (π.χ. φαίνεται σαν πιτυρίδα στο εσωτερικό τμήμα της κάλτσας)
Αίσθημα κνησμού
Η κατάσταση αυτή κατά κανόνα υποχωρεί τελείως το καλοκαίρι. Είναι πιο έντονη στις μεγαλύτερες ηλικίες (μετά τα 45-50 έτη). Μπορεί να επιδεινώνεται καθώς περνούν τα χρόνια, επειδή σταδιακά συρρικνώνονται οι σμηγματογόνοι αδένες του δέρματος και μειώνεται η παραγωγή σμήγματος.
Έκζεμα
Εκτός από την ξηροδερμία, τον χειμώνα είναι συνηθισμένες και οι εξάρσεις της ψωρίασης, του εκζέματος και της ροδόχρου ακμής.
Το έκζεμα (ή ατοπική δερματίτιδα) είναι αλλεργική αντίδραση του δέρματος σε διάφορους ερεθιστικούς παράγοντες, όπως:
Μάλλινα και συνθετικά ρούχα
Κρύο
Μούχλα στο σπίτι
Στρες
Καυτό νερό
Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματά του είναι ξηροδερμία με κόκκινες και ερεθισμένες βλάβες (εξάνθημα), οι οποίες προκαλούν πολύ έντονο κνησμό.
Ο χειμώνας ευνοεί τις εξάρσεις του αφενός γιατί εντείνει την ξηροδερμία, αφετέρου γιατί οι ασθενείς εκτίθενται περισσότερο στους ερεθιστικούς παράγοντες.
Ψωρίαση
Τον χειμώνα παρατηρούνται επίσης εξάρσεις της ψωρίασης σε οκτώ στους δέκα πάσχοντες από αυτήν.
Η ψωρίαση είναι μία αυτοάνοση πάθηση κατά την οποία τα κύτταρα της επιδερμίδας αναπαράγονται πολύ ταχύτερα από το φυσιολογικό. Η συνέπεια είναι να δημιουργούνται χαρακτηριστικές, αργυρόχρωες «πλάκες» κυττάρων (λέγονται λέπια).
Η αποξηραντική δράση των χαμηλών θερμοκρασιών και της κεντρικής θέρμανσης είναι κύριοι παράγοντες στις χειμερινές εξάρσεις της. Το ίδιο και το ντους με πολύ ζεστό νερό και ακατάλληλα προϊόντα. Ρόλο ως φαίνεται παίζει και η μείωση των επιπέδων της υπεριώδους ακτινοβολίας του ηλίου κατά τους χειμερινούς μήνες.
Ροδόχρους ακμή
Η ροδόχρους ακμή είναι μία επίμονη φλεγμονώδης δερματοπάθεια. Προκαλεί σπυράκια, πρήξιμο και εμφανή διαστολή στα μικρά, επιφανειακά αγγεία του δέρματος.
Συνήθως προσβάλλει τη μύτη και τα μάγουλα, και λιγότερο συχνά το μέτωπο και το πιγούνι.
Οι εξάρσεις της τον χειμώνα παρατηρούνται κυρίως με την παρατεταμένη έκθεση στον ψυχρό αέρα και στο κρύο, που μπορεί να προκαλέσουν ξηρότητα και κοκκίνισμα στο δέρμα των ασθενών.
Γι’ αυτό τον λόγο συνιστάται στους ασθενείς να μην παραμένουν σε υπαίθριους χώρους εάν δεν είναι απαραίτητο. Πρέπει επίσης να καλύπτουν το πρόσωπό τους με ένα κασκόλ από μετάξι ή βαμβάκι όταν βρίσκονται σε υπαίθριους χώρους. Αντιθέτως, δεν συνιστώνται μαλλί και συνθετικά υφάσματα, διότι μπορεί να συμβάλλουν στην έξαρση της ακμής.
Σύνδρομο Raynaud και κνίδωση εκ ψύχους
Το σύνδρομο Raynaud επίσης εκδηλώνεται κατεξοχήν το χειμώνα. Υπολογίζεται ότι πάσχει από αυτό το 3-5% του πληθυσμού.
Το σύνδρομο εκδηλώνεται όταν περιορίζεται ή διακόπτεται ξαφνικά η κυκλοφορία του αίματος στα άκρα, δηλαδή στα δάκτυλα χεριών-ποδιών και σπανιότερα στην άκρη της μύτης ή των αυτιών.
Η διαταραχή στην κυκλοφορία του αίματος επέρχεται όταν τα άκρα εκτεθούν στον κρύο αέρα. Δίχως επαρκή αιμάτωση, τα άκρα παγώνουν και παρουσιάζουν:
Εναλλαγές του χρώματός τους (πρώτα αναπτύσσεται ωχρότητα, ύστερα κυάνωση και στο τέλος ερυθρότητα)
Μούδιασμα
Πόνο
Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι ασθενείς παρουσιάζουν πομφούς (πρηξίματα) που προκαλούν κνησμό λίγη ώρα μετά την έκθεσή τους σε κρύο νερό, πάγο ή κρύο αέρα. Οι πομφοί αυτοί αποτελούν χαρακτηριστικό γνώρισμα της κνίδωσης εκ ψύχους, η οποία είναι αλλεργική αντίδραση στο κρύο.
Πηγή: iatrοpedia
