Χρυσηίδα Δημουλίδου: Ένας υπέροχος γάμος στις Σέρρες- Γιατί δεν παραβρέθηκε στον γάμο του ανεψιού της

Δείτε τι αναφέρει σε ανάρτησή της στο Facebook η Σερραία συγγραφέας, Χρυσηίδα Δημουλίδου, για τον γάμο του Γιώργου Δημουλίδη και της Δήμητρας Καραπαυλίδου αλλά και τους λόγους που την ανάγκασαν να απουσιάσει

“Χθες έγινε ένας γάμος. Ένα γάμος ενός πολύ όμορφου, ερωτευμένου, νέου ζευγαριού, που κάποια χρόνια τώρα μαζί, αποφάσισαν πως ήρθε η ώρα να ενωθούν με τα «ιερά δεσμά» του γάμου. Όλοι είχαμε καταλάβει, σχεδόν από την πρώτη μέρα γνωριμίας τους πως ο Γιώργος και η Δήμητρα ταίριαζαν. Ταίριαζαν στα πάντα, σαν κομμάτι από παζλ που συμπλήρωνε το τελική εικόνα ενός πορτραίτου μιας πραγματικής, αγνής, αγάπης. Είχαν πολλά κοινά ενδιαφέροντα όπως τεράστια αγάπη για τα ζώα, την υποκριτική έχοντας λάβει μέρος σε τοπικές θεατρικές παραστάσεις, αγαπούν τα ταξίδια, τη διατροφή, επιλέγουν την θαλπωρή του σπιτιού τους και στόχος τους είναι να ζήσουν κάπου στην εξοχή, σε μια μονοκατοικία με πολλά ζώα και ωπορόκηπο. Εκείνο που τους διακρίνει είναι η υποστηρικτική παρουσία του ενός προς τον άλλον, κυρίως στα δύσκολα και το απίστευτο χιούμορ τους. Βλέπαμε πως αργά ή γρήγορα η κατάληξη θα ήταν η οικογένεια, γιατί και οι δύο θέλουν παιδιά. Πολλά και ευτυχισμένα παιδιά.
Ο σχεδιασμός της πρότασης γάμου, πριν από ένα χρόνο, ήταν κάτι που παρουσίασε δυσκολίες επειδή ο Γιώργος ήθελε να είναι πρωτότυπος και ιδιαίτερος και να συμμετέχουν και τα τρία σκυλιά τους ώστε να αιφνιδιάσει και να μείνει αξέχαστη στη Δήμητρα. Ήταν πολύ δύσκολο αφού ο πρωταγωνιστής, που θα οδηγούσε στο δακτυλίδι στη νύφη, θα ήταν ο επτάχρονος σκύλος τους Λάρυ (δυστυχώς πέθανε πριν από 2 μήνες αναπάντεχα μετά από χειρουργείο στο έντερο) και ήταν κινηματογραφικός, με σενάριο και σκηνοθέτη τον γαμπρό, με βελάκια και σήματα που έπρεπε να ακολουθεί ο Λάρυ και η «συμπρωταγωνίστρια» του, η ανύποπτη Δήμητρα που όταν είδε τον κρυμμένο Γιώργη να γονατίζει μαζί με τον Λάρυ, συγχορδία των άλλων δύο σκυλιών να της δίνουν το δακτυλίδι, έβαλε τα κλάματα από τη συγκίνηση και δεν μπορούσαν να την σταματήσουν. Είπε φυσικά το «ΝΑΙ» κι από εκείνη την στιγμή και εν μέσω κορονοιού, ξεκίνησαν οι προετοιμασίες από νωρίς κόντρα στην αβεβαιότητα και εμπόδια που δημιουργούσε η επικρατούσα κατάσταση.
Η πρώτη επιλογή ήταν ο γάμος να γίνει δίπλα στην θάλασσα, στο εξοχικό του γαμπρού, με τη νύφη να καταφθάνει πάνω σε άλογο, όμως δεν μπορούσαν να κλείσουν το κέντρο της γαμήλιας διασκέδασης γιατί κανείς δεν γνώριζε αν θα ήταν ανοιχτό τη μέρα του γάμου λόγω μέτρων, έτσι η δεύτερη επιλογή ήταν οι Σέρρες. Όμως το ζευγάρι ήταν αποφασισμένο να δώσουν γαμήλιο show για να τιμήσουν τους καλεσμένος τους όπως και να είχε η κατάσταση, έστω και με πέντε άτομα. Και φυσικά, ως θεία του γαμπρού ήμουν καλεσμένη καθότι ήταν ο γάμος του ανιψιού μου, το δευτερότοκου γιου του αδελφού μου που θα γινόταν στις Σέρρες.
Λίγες μέρες πριν και με όλα κανονισμένα, εισιτήρια κλεισμένα, τρία φορέματα αγορασμένα για να τιμήσω και τις προγαμιαίες εκδηλώσεις, με καινούργια παπούτσια και ότι συνεπάγεται ένα γαμήλιο γεγονός, περίμενα πως και πως τη μέρα που θα πετούσα για Θεσσαλονίκη, πρώτα για την Έκθεση Βιβλίου, την Τετάρτη 7 Ιουλίου και αμέσως, την επομένη, για Σέρρες.

Όμως δεν πέταξα ποτέ, δεν ήμουν στις εκδηλώσεις, δεν γλέντησα μαζί τους δεν τους αγκάλιασα, δεν τους χρύσωσα, δεν τους ευχήθηκα από κοντά, όλα τα είδα μέσα από βιντεάκια και φωτογραφίες τους. Και όλα αυτά επειδη δεχόμουν απειλές μετά από τον άδικο εξευτελισμό που έγινε τόσο από τα social media όσο και τηλεοπτικούς «δικαστές», για μια ανάρτηση μου που κάποιοι καλοθελητές διαστρεβλώνοντας τα λόγια μου, με τον χείριστο τρόπο και με αισχρούς σχολιασμούς που πέρασαν κάθε φαντασία, κατέληξαν σε απειλές κατά ζωής. Ως αποτέλεσμα ήταν να ακυρωθεί η παρουσία μου και στην Έκθεση μια και απείλησαν και τον εκδοτικό μου. Και επειδή δεν ήθελα να χαλάσω, ούτε για αστεία, έστω και μια στιγμή της χαράς των παιδιών καθότι έλαβα περίεργα μηνύματα του τύπου «θα γίνει του Κουτρούλη ο γάμος», αποφάσισα να μη παρευρεθώ ούτε και εκεί. Εξάλλου η ψυχολογική μου κατάσταση ήταν άθλια, δεν μπορούσα να πιστέψω όλα αυτά που μου καταλόγιζαν και εκεί κατάλαβα πως τα πράγματα είχαν ξεφύγει και γενικά έχουν ξεφύγει κάποιοι που μοναδική τους ευχαρίστηση είναι η “σταύρωση” ανθρώπων.
Φυσικά εξήγησα στον αδελφό μου και τον ανιψιό μου τους λόγους και με κατάλαβαν Δεν ήθελα να με κοιτούν οι καλεσμένοι περίεργα, να με ρωτάνε τι έγινε, γιατί είπα όλα αυτα που δεν είπα…να συμβεί κάτι που δεν θα χαλούσε έστω και στο ελάχιστο, την καλή ατμόσφαιρα από κάποιον που εσκεμμένα ή μη, θα σχολίαζε και που θα αναρωτιόταν γιατί ήταν καλεσμένο το “μαύρο πρόβατο” της οικογένειας…
Όλοι εσείς που με κατηγορήσατε, διασύρατε και λιθοβολήσατε τόσο άδικα, καταφέρατε να με χτυπήσετε εκεί που με πόνεσε περισσότερο. Αν αυτό σας ευχαριστεί, σας το επιβεβαιώνω πως τα καταφέρατε και μάλιστα πολύ καλά. Γάμοι σαν του Γιώργη και της Δήμητρας γίνονται μια φορά και επαναλαμβάνονται μόνο στα “χρυσά” τους χρόνια συνοδεία παιδιών και εγγονών. Και δυστυχώς δεν τους τίμησα. Αυτό είναι κάτι που ίσως κάποια μέρα “συγχωρήσω”, όμως σίγουρα δεν θα ξεχάσω ποτέ.
Εγω εκείνο που θέλω να ευχηθώ στο πανέμορφο αυτό ταιριαστό ζευγάρι να ζήσουν ΠΟΛΛΑ και ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ χρόνια, περιτριγυρισμένοι από παιδιά εγγόνια και δισέγγονα και να αποκτήσουν την «φάρμα» των ονείρων τους. Να πραγματοποιήσουν κάθε τους επιθυμία και να χαμογελάνε πάντα. Να μην αφήσουν τίποτε αρνητικό να μπει ανάμεσά τους, για κανένα λόγο. Και κάθε μέρα γίνεται πιο δυνατή η αγάπη τους και ευτυχία τους. Ο Θεός να τους προστατεύει και θα έχουν την αμέριστη συμπαράσταση μου όποτε με χρειαστούν.