Δέκα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη δολοφονία που συγκλόνισε την Ελλάδα. Στις 6 Δεκεμβρίου του 2008, ο 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος έπεφτε νεκρός από τα πυρά του ειδικού φρουρού, Επαμεινώνδα Κορκονέα, στη συμβολή των οδών Μεσολογγίου και Τζαβέλα, στα Εξάρχεια.
Μετά τη δολοφονία του, ακολούθησαν πρωτόγνωρες κοινωνικές αντιδράσεις και επεισόδια στην Αθήνα αλλά και τη Θεσσαλονίκη.
Το χρονικό της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου
Ήταν 6 Δεκεμβρίου του 2008, όταν 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος, έπεσε νεκρός από τα πυρά αστυνομικού στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου.
Το πλήρωμα ενός περιπολικού της Άμεσης Δράσης έρχεται σε λεκτική αντιπαράθεση με νεαρούς που είναι συγκεντρωμένοι στο πεζόδρομο της Μεσολογγίου. Το περιπολικό φεύγει αλλά μετά από λίγη ώρα επιστρέφει. Οδηγός και συνοδηγός κατευθύνονται προς τους συγκεντρωμένους. Ακολουθεί ένταση. Τότε σταμάτησαν όλα…
Ένας από τους αστυνομικούς τραβά τη σκανδάλη και πυροβολεί προς το μέρος των νεαρών. Μία από τις σφαίρες βρίσκει στη καρδιά τον 15χρονο τότε Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο ο οποίος λίγες στιγμές αργότερα αφήνει την τελευταία του πνοή.
Η είδηση μεταδίδεται ταχύτατα σε όλη την Ελλάδα.
Η σφαίρα, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή, διαπέρασε την καρδιά του και καρφώθηκε στον 10ο θωρακικό σπόνδυλο, με αποτέλεσμα να βρει ακαριαίο θάνατο. Ο Αλέξης ήταν άοπλος. Το ίδιο και οι φίλοι του.
Η είδηση έσκασε σαν βόμβα, και οι αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα ήταν πρωτόγνωρες.
Δεν πέρασε πολλή ώρα. Τα πρώτα οδοφράγματα σε όλη την χώρα είχαν στηθεί και οι συγκρούσεις των διαδηλωτών με την αστυνομία κράτησαν αρκετές ημέρες.
Την Τρίτη 9 Δεκεμβρίου τελείται η κηδεία του Αλέξη. Εκατοντάδες κόσμου φτάνουν στο νεκροταφείο του Παλαιού Φαλήρου για να αποχαιρετήσουν το νεαρό μαθητή.
Μια ημέρα κιόλας αργότερα, το μεσημέρι της Κυριακής, η Λεωφόρος Αλεξάνδρας καίγεται κυριολεκτικά με καταστήματα και αυτοκίνητα να καταστρέφονται ολοσχερώς ενώ το συλλαλητήριο της Δευτέρας καταλήγει σε ένα πρωτοφανές πλιάτσικο και την καταστροφή των κεντρικών δρόμων της Αθήνας. Σταδίου, Πανεπιστημίου και οι γύρω δρόμοι παραδίδονται στο έλεος της φωτιάς ενώ η Αθήνα μετατρέπεται σε πεδίο μάχης με πέτρες, καδρόνια, μολότοφ και φωτιές, αλλά και εκτεταμένη χρήση χημικών, δακρυγόνων και βομβίδων κρότου λάμψης από την αστυνομία.
Πυρπολούνται τα κτίρια του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από τη φωτιά απειλήθηκε το κτήριο «Κωστής Παλαμάς», που βρίσκεται στην συμβολή των οδών Ακαδημίας και Σίνα και που φιλοξενούσε το εντευκτήριο των καθηγητών καθώς και σπάνιο αρχειακό υλικό, και το κτήριο της Βιβλιοθήκης Ευρωπαϊκού Δικαίου της Νομικής Σχολής που βρισκόταν απέναντι και το οποίο καταστράφηκε ολοσχερώς.
Τα ΜΜΕ διεθνώς μιλούν για πρωτοφανή επεισόδια με αφορμή τον άδικο χαμό του 15χρονου Γρηγορόπουλου, ενώ η πρωτεύουσα ζει τραγικές ημέρες καταστροφής. Ο Γκάρντιαν μιλά για τις ταραχές ως «τις χειρότερες στην Ελλάδα από το 1974, οπότε και αποκαταστάθηκε η δημοκρατία», ενώ το BBC χαρακτηρίζει τα γεγονότα ως «εξέγερση». Ο Economist συσχετίζει τις ταραχές με την αδυναμία της τότε κυβέρνησης Καραμανλή να προωθήσει κοινωνικές αλλαγές, ειδικά στην εκπαίδευση, την υγεία και την αστυνόμευση. Ειδικότερα αναφέρει έλλειψη αστυνόμευσης στη Εξάρχεια και το συνταγματικό κενό που απαγορεύει στην αστυνομία να εισέλθει σε πανεπιστημιακούς χώρους.
Ο τότε πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας, χαρακτηρίζει τη δολοφονία ως «τραύμα στο κράτος δικαίου της Ελλάδος», ενώ ο τότε υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος, που βρισκόταν σε κομματική εκδήλωση στις Σέρρες, επιστρέφει και υποβάλλει την παραίτησή του που δεν γίνεται αποδεκτή από τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Ο πολιτικός κόσμος καταδικάζει τη δολοφονία και οι εκκλήσεις των πιο ψύχραιμων για να αποτρέψουν την καταστροφή περιουσιών πέφτουν στο κενό. «Πρόκειται για μία δολοφονική πράξη. Η περίπτωση του κατηγορουμένου θα πρέπει να διδάσκεται στις αστυνομικές ακαδημίες ως παράδειγμα προς αποφυγή» δήλωσε ο Προκόπης Παυλόπουλος στη Βουλή.
Αποκορύφωμα των επεισοδίων, αυτά που διαδραματίζονται στην Αθήνα, παραμονές και ανήμερα της κηδείας του 15χρονου μαθητή. Όλο το εμπορικό κέντρο της Αθήνας, το Πολυτεχνείο και οι γύρω δρόμοι, η περιοχή του Ζωγράφου φλέγονται ενώ δε σταματούν τα εκτεταμένα επεισόδια. Στο Σύνταγμα, στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο παραδίδεται στις φλόγες. Στην καθημερινή ατζέντα των επεισοδίων ο πετροπόλεμος με την απογύμνωση κάθε κτιρίου και δημόσιου χώρου από υλικά που χρησιμοποιούνται από τους διαδηλωτές ως πολεμοφόδια. Στις 9 Δεκεμβρίου η μητέρα του, συγγενείς, φίλοι, συμμαθητές αλλά και πλήθος κόσμου συνοδεύει τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο στην τελευταία του κατοικία, στο κοιμητήριο του Παλαιού Φαλήρου. Τα μέτρα της αστυνομίας είναι δρακόντεια σε όλη την περιοχή ενώ έξω από το νεκροταφείο μαίνεται ο πετροπόλεμος με τα ΜΑΤ να απαντούν με δακρυγόνα.
Οι προσαγωγές και συλλήψεις ανηλίκων στις οποίες προέβησαν οι αστυνομικοί, προκάλεσαν παρεμβάσεις κατοίκων, γονέων, καθηγητών και συλλόγων γονέων και κηδεμόνων για να αποφευχθεί ο σχηματισμός δικογραφίας εις βάρος των παιδιών και των νεαρών. Συνολικά την περίοδο 6 Δεκεμβρίου – 14 Ιανουαρίου έγιναν πάνω από 250 συλλήψεις πανελλαδικά που κατέληξαν σε 67 προφυλακίσεις. Στη Λάρισα 19 άτομα, ανάμεσα στα οποία πολλά ανήλικα παιδιά, ήρθαν αντιμέτωπα με βαρύτατες κατηγορίες, με εφαρμογή του αντιτρομοκρατικού νόμου.
Ένα χρόνο αργότερα, στις 15 Δεκεμβρίου 2009 στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Χαλκίδας ξεκινά η δίκη των Κορκονέα – Σαραλιώτη, μακριά από την Αθήνα που έχει μείνει με ανεπούλωτες πληγές. Ύστερα από αλλεπάλληλες ενστάσεις, η διαδικασία μεταφέρεται τελικώς στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Άμφισσας, όπου τελικά η δίκη ξεκίνησε στις 20 Ιανουαρίου του 2010. Οι δυο αστυνομικοί φρουροί δήλωσαν αθώοι, το Δικαστήριο όμως του έκρινε ένοχους στις 11 Οκτωβρίου του 2010. Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας καταδικάζεται σε ισόβια κάθειρξη και 15 μήνες για ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο, ενώ και ο Βασίλης Σαραλιώτης κρίνεται ένοχος και καταδικάζεται σε ποινή φυλάκισης δέκα ετών.
Κάθε χρόνο φοιτητές και μαθητές αφήνουν λίγα λουλούδια στον πεζόδρομο των Εξαρχείων που έχει μετονομαστεί σε οδό Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου. Η μαύρη επιγραφή με τη φωτογραφία του 15χρονου μαθητή γράφει: «Εδώ, στις 6 Δεκεμβρίου 2008, εντελώς αναίτια, έσβησε το παιδικό χαμόγελο του αθώου δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τις σφαίρες αμετανόητων δολοφόνων».
[thetoc.gr]
