Διαβήτης: Η θεραπεία που προστατεύει καρδιά και νεφρά

Ένα νέο φάρμακο, σύμφωνα με επιστημονικά στοιχεία, προστατεύει την καρδιαγγειακή και νεφρική υγεία των ατόμων που πάσχουν από διαβήτη τύπου 2 – Διαβάστε για ποια ουσία πρόκειται και τι έδειξε η μελέτη
Περίπου το 40% των πασχόντων από διαβήτη τύπου 2 σε βάθος χρόνου εκδηλώνει διαβητική νεφροπάθεια, η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε χρόνια νεφρική νόσο. Κάποιοι εκ των ασθενών αυτών καταλήγουν σε τελικού σταδίου νεφρική ανεπάρκεια, αλλά καταλήγουν να πεθάνουν από καρδιαγγειακή νόσο και λοιμώξεις, πριν τους δοθεί η ευκαιρία για μεταμόσχευση νεφρού.

Σύμφωνα με στοιχεία από τη μελέτη FIGARO-DKD που παρουσιάστηκε στο συνέδριο της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας -έχει δημοσιευθεί και στο New England Journal of Medicine– η φινερενόνη μειώνει τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νοσηρότητας και θανάτου σε ασθενείς με ήπια έως μέτρια νεφρική νόσο και διαβήτη τύπου 2. 

Η μελέτη FIDELIO-DKD έχει και παλαιότερα δείξει ότι η φινερενόνη ένα νέο, μη στεροειδές φάρμακο, που λειτουργεί ως επιλεκτικός ανταγωνιστής του υποδοχέα των αλατοκορτικοειδών, επιβραδύνει την πορεία της νεφρικής νόσου και βελτιώνει το καρδιαγγειακό αποτέλεσμα σε ασθενείς με κυρίως προχωρημένη νεφρική νόσο και διαβήτη τύπου 2.

Η FIGARO-DKD εστιάζει στο καρδιαγγειακό και νεφρικό αποτέλεσμα των ασθενών που κάνουν θεραπεία με φινερενόνη και έχουν ήπια έως μέτρια νεφρική νόσο και διαβήτη τύπου 2. Στη έρευνα έχουν ενταχθεί συνολικά 7.437 ασθενείς από 48 χώρες που έκαναν θεραπεία με βελτιστοποιημμένο αποκλεισμό του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης (RAS). Με τυχαία επιλογή πήραν είτε μια φορά την ημέρα από το στόμα φινερενόνη  (10 ή 20 mg) ή εικονικό φάρμακο. Κατά μέσο όρο ήταν 64,1 ετών και το 69,4% ήταν άνδρες. Το πρωτεύον καταληκτικό σημείο της μελέτης ήταν το μεσοδιάστημα έως τον καρδιαγγειακό θάνατο, μη μοιραίο έμφραγμα του μυοκαρδίου, μη μοιραίο εγκεφαλικό επεισόδιο ή νοσηλεία λόγω καρδιακής ανεπάρκειας.

Κατά τη διάρκεια των 3,4 ετών που είχαν τεθεί υπό ιατρική παρακολούθηση οι ασθενείς το πρωτεύον καταληκτικό αποτέλεσμα συνέβη σε 458 (12,4%) και 519 (14,2%) ασθενείς στην ομάδα της φινερενόνης και της ομάδας ελέγχου, αντίστοιχα. Ο σχετικός κίνδυνος του πρωτεύοντος καταληκτικού αποτελέσματος ήταν μειωμένος κατά 13% στην ομάδα της φινερενόνης συγκριτικά με την ομάδα ελέγχου, ενώ το παρατηρούμενο καρδιαγγειακό όφελος αποδίδεται κυρίως στην κατά 29% μείωση της νοσηλείας λόγω καρδιακής ανεπάρκειας.

Το δευτερεύον καταληκτικό αποτέλεσμα ήταν η νεφρική ανεπάρκεια, η συνεχής μείωση του εκτιμώμενου ποσοστού σπειραματικής διήθησης (eGFR) κατά 40% ή περισσότερο από την αρχική τιμή ή ο νεφρικός θάνατος. Αυτό παρατηρήθηκε σε 350 (9,5%) και 395 (10,8%) ασθενείς που πήραν φινερενόνη και εικονικό φάρμακο, αντίστοιχα.

Όσον αφορά άλλα δευτερεύοντα αποτελέσματα, η σύνθεση νεφρικής ανεπάρκειας, διαρκούς μείωσης του eGFR κατά 57% ή περισσότερο από την αρχική τιμή ή νεφρικού θανάτου σημειώθηκε σε 108 (2,9%) και 139 (3,8%) ασθενείς στις ομάδες φινερενόνης και εικονικού φαρμάκου, αντίστοιχα. Νεφρική νόσος τελικού σταδίου εμφανίστηκε σε 32 (0,9%) και 49 (1,3%) ασθενείς στις ομάδες φινερενόνης και εικονικού φαρμάκου, αντίστοιχα.

Αναφορικά με την ασφάλεια, η συνολική συχνότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών δεν διέφερε μεταξύ των ομάδων. Η υπερκαλιαιμία αυξήθηκε με τη φινερενόνη (10,8%) σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο (5,3%), αλλά η διακοπή του φαρμάκου ήταν μικρή (1,2% με φινερενόνη έναντι 0,4% με εικονικό φάρμακο).

Πηγή ygeiamou.gr