Το ξέρουμε όλοι δα, ότι κάθε τουρίστας που σέβεται τον εαυτό του θα παραγγείλει μια χωριάτικη σαλάτα! Γι’αυτό άλλωστε και στα τουριστικά μέρη είναι πιο ακριβή από άλλες σαλάτες.
Στα τέλη του 19ου αιώνα οι Έλληνες άρχισαν να καταναλώνουν ντομάτες και όσοι εργάζονταν σε χειρονακτικές δουλειές έπαιρναν μαζί τους την πετσετούλα τους που είχε μέσα το μεσημεριανό τους – δηλαδή ντομάτα, τυρί, ψωμί, ελιές, ίσως αγγούρι ή κρεμμύδι. Θα το θυμάστε σίγουρα και από τις ελληνικές ταινίες! Όταν όμως αυτά τα υλικά ήταν για τραπέζι, άλλαζαν μορφή, έμπαιναν σε ένα πιάτο με μπόλικο λάδι και γίνονταν σαλάτα!
Η χωριάτικη σαλάτα, αγαπημένη σε όλους μας, εμφανίστηκε στο διάστημα ανάμεσα στο ’60 και το ’70, στις ταβέρνες της Πλάκας στην Αθήνα, για έναν πολύ πονηρό λόγο!
Οι μαγαζάτορες είχαν πρόβλημα με τις αγορανομικές διατάξεις στα είδη διατίμησης. Οι διατάξεις είχαν στα είδη διατίμησης τις αγγουροντοματοσαλάτες, άρα οι ταβερνιάρηδες δεν μπορούσαν να χρεώσουν τη σαλάτα όσο ήθελαν. Και το ελληνικό δαιμόνιο χτύπησε! Βάζοντας κρεμμύδι και φέτα η αγγουροντομάτα δεν ήταν πλέον η ίδια έτσι, μπόρεσαν να την χρεώνουν ακριβά!
Πηγή pronews.gr
