Μετρώντας περισσότερα από 25 χρόνια στο Πυροσβεστικό Σώμα, ο αντιπύραρχος Δημήτρης Χύτας δεν σταμάτησε ποτέ να αναζητά εκείνο το πεδίο που θα μπορούσε να συνδυάσει τις επιχειρησιακές του δράσεις και γνώσεις με την τέχνη. Ολοκληρώνοντας πριν τέσσερα χρόνια τις σπουδές του στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών και παραμένοντας ενεργός και μάχιμος στην Πυροσβεστική και στο καθήκον του για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, του φυσικού πλούτου και των περιουσιών προσπάθησε να μετουσιώσει τα βιώματά του από τις μάχες με τις πυρκαγιές -και όχι μόνο- μέσω της γλυπτικής και της ζωγραφικής. Για εκείνον, όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, πρόκειται για δύο κόσμους, που δεν συγκρούονται αλλά αλλητροφοδοτούνται.
Το «μικρόβιο» για ενασχόληση με την τέχνη το είχε από μικρή ηλικία και καθώς περνούσαν τα χρόνια αποφάσισε να φοιτήσει στην Καλών Τεχνών και να εξειδικευθεί στον τομέα της γλυπτικής, κατέχοντας ταυτόχρονα και πτυχίο στη Δασολογία. Ανάμεσα στα ερεθίσματα για τη δημιουργία των έργων του είναι συμβάντα που έχει κληθεί να αντιμετωπίσει, όπως μεγάλες πυρκαγιές, όπου οι στάχτες αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης και υλικά στο πλαίσιο της πτυχιακής του, ώστε να αναπτύξει μία εικαστική παρέμβαση σε χώρο μέσα στην Καλών Τεχνών, φτιάχνοντας έναν «κυκλικό δίσκο που βάσει σχήματος θα παραπέμπει στο παγκόσμιο του αφανισμού των δέντρων», όπως εξηγεί.
«Προσεγγίζω την τέχνη ως πεδίο υπαρξιακού αναστοχασμού. Η σκέψη μου πυροδοτείται από βιωματικά στοιχεία μέσα από την εμπειρία. Πειραματίζομαι και προσπαθώ να δώσω μια αφήγηση. Για μένα είναι μία ανακουφιστική βαλβίδα, μια αποφόρτιση που την έχω ανάγκη, το ένα ανατροφοδοτεί το άλλο. Κλείνω το ένα κεφάλαιο που λέγεται πυροσβεστική και προσπαθώ να ανοίξω το άλλο κατά τη διάρκεια της ίδιας ή της επόμενης ημέρας – με τον ίδιο σεβασμό όμως και για τα δύο. Δεν μειοδοτώ για το ένα σε σχέση με το άλλο. Υπάρχει απόλυτα μια ισορροπία και ένας σεβασμός. Μετατρέπω τις εμπειρίες σε αισθητικές αξίες. Αυτό προσπαθώ», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Χύτας.
Ενθυμούμενος τις ημέρες εκείνες του καλοκαιριού του 2021 στη Βόρεια Εύβοια ο κ. Χύτας διηγείται τη δυσκολία που υπήρχε στην από αέρος κατάσβεση, με ένα «πέπλο στάχτης και σκόνης» όπως λέει να σκεπάζει τον ουρανό και τις επίγειες δυνάμεις να καταβάλουν τη δική τους προσπάθεια για να περιορίσουν τη φωτιά. Στο πλαίσιο αυτό δημιούργησε ξυλόγλυπτα που σκοπό είχαν να καταδείξουν την έννοια της απώλειας, όπως αποτυπώθηκε στην Εύβοια.
Ωστόσο όπως εξηγεί επιχειρεί αυτές τις ακραίες εμπειρίες να μην τις αποτυπώσει με μία εικαστική αγριότητα.
«Αυτές οι ακραίες εμπειρίες που χαράζονται στη μνήμη μου και στην ψυχή μου δεν ερμηνεύονται, δεν μεταφράζονται με μια εικαστική αγριότητα. Δεν λειτουργώ μέσα από ένα πλαίσιο θλίψης. Προσπαθώ δηλαδή να δώσω ένα αισιόδοξο μήνυμα, ας πούμε, όταν μπορώ, χρωματικά ίσως κάποια ή σχηματικά, μορφολογικά. Προσπαθώ να δίνω έτσι μια αισιόδοξη νότα», επισημαίνει και τονίζει ότι πάντοτε για εκείνον έχει σημασία να μην υστερήσουν τα επιχειρησιακά του καθήκοντα σε σχέση με την τέχνη. «Πρέπει να δουλεύω επαρκώς και για βιοποριστικούς λόγους αλλά και με συνέπεια απέναντι στους ανώτερούς μου και την ίδια θέση που κατέχω», υπογραμμίζει.
Καλλιτεχνικά ανήσυχος ο κ. Χύτας έχει καταφέρει να βρουν θέση έργα του σε εκθέσεις στο Παρίσι, όπως στην Art Capital, στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής… ενώ έχει κατασκευάσει και το σκηνικό τού βυζαντινού δράματος “Θείο Δράμα” που φιλοξενείται αυτές τις ημέρες σε πολιτιστικούς χώρους δήμων της Αττικής με πρωταγωνιστές μεταξύ άλλων τον Γρηγόρη Βαλτινό και τη Φιλαρέτη Κομνηνού.
Παράλληλα 43 έργα του εκτίθενται μέχρι τις 31 Αυγούστου 2025 σε χώρους του νοσοκομείου “Metropolitan General” στο Χολαργό στο πλαίσιο της έκθεσης “Αντιστίξεις”.
Όπως αναφέρει ο επιμελητής της έκθεσης ∆ρ. Παναγιώτης Πάγκαλος, αρχιτέκτων, καθηγητής της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Πολιτισμού ΠΑ∆Α, «το έργο του εικαστικού Τζίμη Χύτα εμπεριέχει πολλαπλές αντιστίξεις προερχόμενες από την ταυτότητα της φύσης και τη γεφύρωση των Εμπεδόκλιων στοιχείων: η φωτιά, το νερό, η γη και ο αέρας, δεν αποτελούν απλές αναπαραστάσεις στο έργο του Χύτα, αλλά τις θεμελιώδεις συνιστώσες της δημιουργικής διαδικασίας». Και προσθέτει ότι η φωτιά, σύμβολο του κυκλικού χρόνου, της μεταμόρφωσης και της αναγέννησης του μυθικού Φοίνικα, συνδέεται με την προσωπική εμπειρία του πυροσβέστη, παρατηρητή μιας φύσης που πεθαίνει και ξαναγεννιέται από τις στάχτες της.
«Οι ακραίες εμπειρίες που ο Τζίμης Χύτας έχει βιώσει ως πυροσβέστης έχουν χαραχθεί στη μνήμη και στην ψυχή του, αλλά δεν έχουν κυριαρχήσει, με τρόπο πένθιμο, στο καλλιτεχνικό έργο του. Η καταστροφική δύναμη της φωτιάς δεν μεταφράστηκε ποτέ σε θρήνο ή εικαστική αγριότητα. Αντιθέτως, ο πόνος της απώλειας προκάλεσε μια ήπια ανάπτυξη των μορφών του, η οποία δείχνει να απορρέει από τη μύχια γνώση του φυσικού κόσμου. Η τέχνη του εκπέμπει μια συχνότητα ρυθμικής ηρεμίας, μια σχεδόν υπερβατική αποδοχή της κοσμικής σιωπής. Και ο ίδιος, ως προστάτης της φύσης και της ύλης, αλλά και ως παρατηρητής της διηνεκούς μεταβολής τους, συνεχίζει να ζει σε ένα πεδίο αδιάκοπης διερεύνησης της σχέσης μεταξύ ενέργειας και χρόνου», επισημαίνει μεταξύ άλλων ο κ. Πάγκαλος.
πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ
