H Κατερίνα Μπιλάλη που έγινε γνωστή στο ευρύ κοινό μέσα από τη σειρά του ΑΝΤ1 «Οι συμμαθητές», μας μιλά για την περιοδεία της κωμωδίας «Τρεις φόνοι… καμία κηδεία»,
αναφέρεται σε ένα ευτράπελο που έγινε κατά τη διάρκεια της παράστασης και αποκαλύπτει τα επαγγελματικά σχέδια της.
Η φετινή καλοκαιρινή σεζόν σας βρίσκει σε περιοδεία με την παράσταση «Τρεις φόνοι… καμία κηδεία». Πώς νιώθετε που είστε σ’ αυτή τη δουλειά;
Νιώθω υπέροχα. Είναι μια εξαιρετική εμπειρία για μένα καθώς είναι η πρώτη τόσο μεγάλη περιοδεία που πηγαίνω. Έχουμε ξεκινήσει από τα τέλη Ιουνίου και συνεχίζουμε. Πηγαίνουμε σε πανέμορφα μέρη σε όλη την Ελλάδα οπότε νιώθω εξαιρετικά τυχερή.
Μιλήστε μου για το έργο…
Πρόκειται για μια κωμωδία και ο στόχος μας είναι να κάνουμε το κοινό να γελάσει κάτι που νομίζω το έχουμε επιτύχει σε μεγάλο βαθμό. Το θέμα του έργου έχει να κάνει με την αναζήτηση της προσωπικής ευτυχίας μιας σύγχρονης γυναίκας.
Οι απαιτήσεις για την περιοδεία είναι περισσότερες;
Φυσικά είναι και περισσότερες γιατί οι αποστάσεις που διανύουμε είναι μεγάλες είτε με καράβι, είτε με αυτοκίνητο. Αλλά τη κούραση μας τη ξεχνάμε γιατί περνάμε μοναδικά.
Είναι λύτρωση και ικανοποίηση για έναν ηθοποιό να βλέπει το κοινό να γελάει με την καρδιά του;
Όταν πετυχαίνεις το στόχο σου είναι σαφώς λυτρωτικό. Και σου δίνει και δύναμη.
Στις κωμωδίες, σημαντικό στοιχείο της επιτυχίας είναι και το να υπάρχει χημεία στο θίασο;
Φυσικά και στην περίπτωση τη δική μας βοηθάει το γεγονός ότι γνωριζόμαστε πολλά χρόνια και με το Κώστα αλλά και με το Σπύρο. O Σπύρος Πούλης είναι ηθοποιός σπάνιας κωμικής ποιότητας που θαυμάζω απεριόριστα. Ο Κώστας Αποστολάκης είναι ένας εξαίρετος επαγγελματίας που μου δημιουργεί τεράστια σκηνική ασφάλεια. Τι άλλο να θέλει κανείς απ΄ το να παίζει.
Έχετε να μου διηγηθείτε κάποιο ευτράπελο που να έχει συμβεί κατά τη διάρκεια των παραστάσεων σας;
Ένα γεγονός από τη μέχρι τώρα περιοδεία μας με έχει σημαδέψει προσωπικά εμένα. Είμαστε στην Ορεστιάδα όπου το θέατρο που παίζουμε είναι μέσα στο δάσος. Βρίσκομαι στη σκηνή επάνω ανάμεσα στους δύο συμπρωταγωνιστές μου και κάποια στιγμή ενώ λέω τις ατάκες μου, βλέπω τον Κώστα Αποστολάκη να με κοιτάει έντρομος και να σταματάει την παράσταση ζητώντας συγνώμη από το κοινό και λέγοντας χαρακτηριστικά «Δεν μπορώ να την αφήσω με αυτό πάνω από το κεφάλι της». Κάνει ένα τσακ και διώχνει από πάνω μου ένα γίγας ζωύφιο. Μόλις το είδα άρχισα να φωνάζω από την ταραχή μου. Το κοινό δεν μπορώ να πω με συμπόνεσε, χειροκρότησε και μου έδωσε τον απαιτούμενο χρόνο μέχρι να συνέλθω.
Η τηλεόραση σας ενδιαφέρει;
Τη τηλεόραση τη βλέπω πολύ θετικά. Είναι ένα σχεδόν αναπόσπαστο κομμάτι της δουλειάς μας. Αυτό το διάστημα συζητάω για να παίξω σε μια κωμική σειρά αλλά επειδή είμαι ακόμη στο πολύ αρχικό στάδιο των συζητήσεων δεν ξέρω ακόμη πως θα εξελιχθούν οι συζητήσεις.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας;
Με την θεατρική ομάδα Anima που έχουμε πετύχει αρκετές διακρίσεις θα ανεβάσουμε το έργο «Πίστη, αγάπη, ελπίδα» του Έντεν φον Χόρβατ. Είμαστε σε αναζήτηση θεατρικής στέγης καθώς τη συγκεκριμένη παράσταση θα την ανεβάσουμε το δεύτερο μισό της επόμενης σεζόν.
