Ο Αντώνης Συκάρης σε νέα ορειβατική αποστολή για μια «οχτάρα» κορυφή του Νεπάλ (φωτο)

Στόχος η δύσκολη κορυφή της Annapurna στα 8.091 μέτρα

Μια κορυφή άνω των 8.000 μέτρων, από τις συνολικά 14 που υπάρχουν στον κόσμο, είναι ο στόχος που κάθε Ιμαλαϊστής ορειβάτης ονειρεύεται να πετύχει στη ζωή του, «όπως είναι γενικότερα το λεγόμενο Γκράν Σλάμ, όλες δηλαδή οι κορυφές πάνω αυτό το ύψος». Με αυτά τα λόγια, σε συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Αντώνης Συκάρης, ο Έλληνας ορειβάτης που ετοιμάζεται για τη η δύσκολη κορυφή της Annapurna στα 8.091 μέτρα, περιγράφει τον πυρήνα του στόχου που έχει βάλει για το 2020 και δίνει τον τόνο για την προετοιμασία που έχει ήδη ξεκινήσει.

«Έχω την τύχη και τη χαρά να έχω ανέβει μέχρι στιγμής σε τέσσερις κορυφές πάνω από τα 8.000 μέτρα, ενώ έχω προσπαθήσει επτά φορές. Η επιτυχία δεν είναι πάντοτε έτοιμη να δεχτεί την προσπάθεια», προσθέτει, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο Έλληνας Ιμαλαϊστής που δηλώνει πως νιώθει πως «η λαμπρή φλόγα που καίει στις κορυφές των Ιμαλαΐων» τον καλεί «να τη νιώσει και πάλι». Στις 24 Μαρτίου του 2020 προγραμματίζεται η αναχώρηση από την Αθήνα για την Κατμαντού, την πρωτεύουσα του Νεπάλ, όπου θα γίνει μια μικρή στάση μερικών ημερών, προκειμένου να γίνουν κάποιες τελευταίες ετοιμασίες για τη μεγάλη αναχώρηση της αποστολής από την Ελλάδα και μετά ακολουθεί το ταξίδι.

«Από εκεί και με μια εσωτερική πτήση θα πάμε για τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Νεπάλ, την Ποκάρα, με τη γνωστή λίμνη της, μια πολύ όμορφη και γραφική περιοχή, ενώ από εκεί ξεκινά ένα τρέκινγκ σε δύσβατες περιοχές» περιγράψει στη συνέχεια, στη συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Συκάρης, ο οποίος αφού περάσει από την υπέροχη λίμνη της πόλης, «μια πολύ όμορφη και γραφική περιοχή», θα συνεχίσει με τρέκινγκ σε δύσβατες περιοχές, θα διαβεί περιοχές όπου υπάρχει ζωή, θα ζήσει σε ένα περιβάλλον με «καταρράκτες να τρέχουν από παντού», θα κινηθεί σε «ένα μονοπάτι που περιτριγυρίζεται από ψηλά βουνά με τους αιώνιους παγετώνες τους» και θα ζήσει «μια έντονη και όμορφη περιπέτεια με στόχο πάντα τον εγκλιματισμό» γιατί, όπως εξηγεί ο Έλληνας ορειβάτης σε αυτά τα εγχειρήματα «δεν μπορείς να πας κατευθείαν σε ένα υψόμετρο των 4.000 – 4.500 και παραπάνω μέτρων, υπάρχει μια σταδιακή προσαρμογή, ώστε να εγκλιματιστεί ο ανθρώπινος οργανισμός». Πρόκειται για μια αποστολή σε ένα βουνό, στο οποίο «έχουν χαθεί 72 άνθρωποι, από την πρώτη ανάβαση του 1950», ενώ στα 70 χρόνια που ακολούθησαν, μόλις 282 έχουν καταφέρει να φτάσουν στα παγωμένα 8.091 μέτρα. Εκεί όπου, αν όλα πάνε καλά θα ανεμίσει η ελληνική σημαία.

Το κάθετο βουνό των προκλήσεων
Η Αναπούρνα υπήρξε η πρώτη κορυφή άνω των 8.000 μέτρων που κατακτήθηκε από τον άνθρωπο. Το 1950 οι Γάλλοι Μορίς Ερζόγ και Λουί Λασενάλ έφτασαν στα 8.091 μέτρα εκεί που δεν είχε καν πλησιάσει κάποιος πριν από αυτούς. Πρόκειται για το λιγότερο σκαρφαλωμένο βουνό πάνω από τα 8.000 μέτρα του κόσμου και «μέχρι το 2012 τα ποσοστά θνησιμότητας έφταναν στο 34,82%» συντελεστής που το καθιστούσε το πιο επικίνδυνο βουνό.

Στο σημείο υπάρχει ένας συνδυασμός παραγόντων που κάνουν το βουνό απροσπέλαστο, «καθώς μετά τα 6.000 μέτρα το σκηνικό αλλάζει δραματικά», ενώ πέρα από τις χαμηλές θερμοκρασίες και την υποξία του περιβάλλοντος, ο μεγαλύτερος κίνδυνος έρχεται από τις χιονοστιβάδες. «Ίσως σε κανένα άλλο βουνό του κόσμου το συγκεκριμένο φαινόμενο είναι εντονότερο. Ακόμη και η επιλογή του σημείου διανυκτέρευσης ή πρόσκαιρης ανάπαυσης μετατρέπεται σε ρίσκο και στην Αναπούρνα ο ορειβάτης πρέπει να είναι και πολύ τυχερός», είναι ο τρόπος με τον οποίο, στη συνέντευξη του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, περιγράφει στο ευρύ κοινό τις συνθήκες της αποστολής ο κ. Συκάρης.

«Χρειάζεται να δοκιμάσεις ξανά και ξανά και ξανά, καθώς δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα στα Ιμαλάια, όπως δεν είναι και στη ζωή μας. Πολλές φορές προσπαθούμε κάτι αλλά δεν το επιτυγχάνουμε. Σημασία έχει η επιμονή και η πίστη στην προσπάθεια, στο να μπορέσουμε κάποια στιγμή να το πετύχουμε», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Συκάρης, που θα προσθέσει πως για κάθε άνθρωπο υπάρχει μια εσωτερική κινητήριος δύναμη ανάλογα με τις επιδιώξεις του, έτσι και το προσωπικό του μότο είναι, όπως θα πει, το «μην εγκαταλείπεις τα όνειρά σου και κάποια στιγμή θα τα πραγματοποιήσεις».

Η συνέντευξη του Αντώνη Συκάρη στο ΑΠΕ-ΜΠΕ:

Μια ακόμη ‘ώθηση’ για την κορυφή των 8.000 μέτρων τόσο σύντομα μετά την προηγούμενη, ήταν στο πρόγραμμα που είχατε στο μυαλό σας;

Έχω την τύχη και τη χαρά να έχω ανέβει μέχρι στιγμής σε τέσσερις κορυφές πάνω από τα 8000 μέτρα, ενώ έχω προσπαθήσει επτά φορές. Η επιτυχία δεν είναι πάντοτε έτοιμη να δεχτεί την προσπάθεια, χρειάζεται να δοκιμάσεις ξανά και ξανά και ξανά καθώς δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα στα Ιμαλάια όπως δεν είναι και στη ζωή μας. Πολλές φορές προσπαθούμε κάτι, αλλά δεν το επιτυγχάνουμε. Σημασία έχει η επιμονή και η πίστη στην προσπάθεια, στο να μπορέσουμε κάποια στιγμή να το πετύχουμε. Έτσι και το προσωπικό μου μότο είναι μην εγκαταλείπεις τα όνειρά σου και κάποια στιγμή θα τα πραγματοποιήσεις.

Έτσι και εγώ μετά από επτά συνεχείς προσπάθειες πάνω σε βουνά πάνω από τα 8.000 μέτρα έχω πετύχει τις τέσσερις και τώρα θα προσπαθήσω μια όγδοη αποστολή αυτή της Αναπούρνα στα 8.091 μέτρα. Πρόκειται για ένα βουνό που βρίσκεται στο Νεπάλ, ένα βουνό αρκετά επικίνδυνο λόγω της μορφολογίας του. Είναι κάθετο βουνό και δέχεται πολύ συχνές και πυκνές χιονοπτώσεις, με αποτέλεσμα να συμβαίνουν πολλές χιονοστιβάδες. Στην ιστορία του βουνού δε, έχουν χαθεί 72 άνθρωποι, από την πρώτη ανάβαση του 1950 ενώ στα 70 χρόνια που ακολούθησαν μόλις 282 έχουν καταφέρει να φτάσουν στην κορυφή και τα οκτώ χιλιάδες ενενήντα ένα μέτρα.

Είναι μια μεγάλη πρόκληση για μένα, είναι ένα βουνό το οποίο η διεθνής ορειβατική κοινότητα δεν ακουμπά τόσο εύκολα εξαιτίας όλης της αντικειμενικής δυσκολίας που διαθέτει, ήρθε όμως η στιγμή και για εμένα να ξεπεράσω τον εαυτό μου και να αφήσω πίσω μου την επιφυλακτικότητα, τον σκεπτικισμό που υπάρχει γύρω από το βουνό.

Έχει αλλάξει κάτι αυτά τα 70 χρόνια στην ορειβασία που να καθιστά έστω τεχνικά πιο εφικτή την ανάβαση;

Στο ίδιο το βουνό δεν έχει αλλάξει τίποτα, εκείνο που έχει αλλάξει είναι η εξέλιξη της ζωής και της τεχνολογίας, σίγουρα υπάρχουν οι προγνώσεις του καιρού που μπορούν να σε βοηθήσουν στο να επιλέξεις μια σωστή ημέρα ή κάποιο σωστό διάστημα με την έννοια του θετικού καιρού για να ανέβεις, είναι συνεπώς πολύ καλύτερα τα πράγματα σε ότι αφορά τα θέματα πρόγνωσης καιρού, ένα θέμα που έχει λυθεί και βοηθά τους ορειβάτες. Επιπλέον σίγουρα τα βοηθήματα, τα εργαλεία, τα υλικά που βοηθούν ώστε να ξεπεράσει κάποιος αυτούς τους κινδύνους έχουν βελτιωθεί, π.χ ο ρουχισμός είναι καλύτερος και πολύ πιο ζεστός από πριν και όλα αυτά έχουν βελτιώσει την απόδοση των ορειβατών οπότε θα έλεγε κανείς πράγματι πως η προσπάθεια είναι πιο προσιτή. Όλα αυτά ισχύουν, πλην όμως το βουνό μένει το ίδιο και η επικινδυνότητα η ίδια, όπως ίδιο παραμένει και το ότι επιβάλλεται να ξεπεράσεις τον εαυτό σου.

Ποιο είναι το χρονοδιάγραμμα με βάση τον προγραμματισμό της ελληνικής αποστολής;

Στις 24 Μαρτίου του 2020 προγραμματίζεται να αναχωρήσουμε από την Αθήνα για την Κατμαντού, την πρωτεύουσα του Νεπάλ, όπου θα υπάρξει και μια μικρή στάση μερικών ημερών, προκειμένου να γίνουν κάποιες τελευταίες ετοιμασίες για τη μεγάλη αναχώρηση. Από εκεί και με μια εσωτερική πτήση θα πάμε για τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Νεπάλ, την Ποκάρα, με τη γνωστή λίμνη της, μια πολύ όμορφη και γραφική περιοχή, ενώ από εκεί ξεκινά ένα τρέκινγκ σε δύσβατες περιοχές, στην αρχή περνάς από κάποιες περιοχές όπου υπάρχει ζωή, αργότερα αυτά δεν υπάρχουν και θα περάσουμε σε περιβάλλον με έντονη φύση. Νερά και καταρράκτες να τρέχουν από παντού, το μονοπάτι περιτριγυρίζεται από ψηλά βουνά με τους αιώνιους παγετώνες τους και όλο αυτό δημιουργεί μια έντονη και όμορφη περιπέτεια με στόχο πάντα τον εγκλιματισμό, γιατί δεν μπορείς να πας κατευθείαν σε ένα υψόμετρο των 4.000, 4.500 και παραπάνω μέτρων, υπάρχει μια σταδιακή προσαρμογή ώστε να εγκλιματιστεί ο ανθρώπινος οργανισμός και να όποιος φτάσει εκεί να μην έχει προβλήματα από την υποξία, την έλλειψη δηλαδή του οξυγόνου.

Η Αναπούρνα (σ.σ Annapurna) είναι ορεινός όγκος στο βόρειο κεντρικό Νεπάλ, τμήμα των Ιμαλαΐων και η ψηλότερη κορυφή της είναι η Αναπούρνα Ι, ύψους 8.091 μέτρων με ύψος που την καθιστά την 10η ψηλότερη κορυφή στο κόσμο. Ο ορεινός όγκος περιλαμβάνει 13 κορυφές άνω των 7.000 μέτρων και άλλες 16 άνω των 6.000 μέτρων έχει μήκος 55 χιλιόμετρα και οριοθετείται από το φαράγγι Κάλι Καντάκι στα δυτικά, τον ποταμό Μαρσιάνγκντι στα βόρεια και ανατολικά, και την κοιλάδα Ποκάρα στα νότια, στην οποία αναφερθήκαμε. Το Κάλι Καντάκι περνά ανάμεσα στην Αναπούρνα και το Νταουλαγκίρι, θεωρείται το βαθύτερο φαράγγι στη Γη ενώ το όρος Αναπούρνα και η ψηλότερη κορυφή με τα 8.091 μέτρα, στόχος είναι να αποτελέσουν σημείο άφιξης μέσω της North East Ridge. Όλο αυτό διαρκεί περίπου δυόμιση εβδομάδες. Φτάνοντας στο base camp μαζί με το καραβάνι των ανθρώπων που θα μεταφέρουν όλα τα εφόδια, τα τρόφιμα, τις σκηνές, το κατασκηνωτικό υλικό, τα σκοινιά και ότι άλλο χρειάζεται, αρχίζει ένας εγκλιματισμός και σε αυτό το υψόμετρο, σταδιακά αρχίζει μια ανάβαση προς τα 7.000 μέτρα. Αυτό θα γίνει με το στήσιμο τεσσάρων κατασκηνώσεων σε διάφορα υψόμετρα, δηλαδή στα 5.000 μέτρα, στα 5.500 μέτρα, τα 6.200 και τα 7.000 μέτρα, κατασκηνώσεις που ποικίλλουν σε κάθε βουνό του είδους.

Ταξιδέψτε μας στις διαδρομές και τις προκλήσεις…

Στις κατασκηνώσεις αυτές ανεβοκατεβαίνεις πολλές φορές, ώστε να πετύχεις και τον εγκλιματισμό σου μέχρι τα 6.000. Από τα 7.000 μέτρα και πάνω δεν υπάρχει κάτι τέτοιο και το ανθρώπινο σώμα δεν εγκλιματίζεται, οπότε αφού ολοκληρώσεις όλη αυτή τη διαδικασία πρέπει να επιστρέψεις στο base camp (κατασκήνωση βάσης) και να παραμείνεις για να ξεκουραστείς. Στη συνέχεια, θα γίνει η ετοιμασία για το final push όπως λέγεται η τελική έφοδος κατά τη διάρκεια της οποίας διανυκτερεύοντας στα τέσσερα κάμπ τις τέσσερις ημέρες, την τελευταία ημέρα κάνεις μια εφόρμηση από το κάμπ 4 στα 7.100 μέτρα για την κορυφή. Αν όλα πάνε καλά και φτάσουμε στην κορυφή της Annapurna, υπάρχει στη συνέχεια μια ακόμη διαδικασία, άλλες τέσσερις ημέρες στις οποίες πρέπει σταδιακά να κατέβεις. Ειδικά σε αυτό το βουνό ελλοχεύει ο κίνδυνος ανά πάσα στιγμή να πέσουν κάποιες χιονοστιβάδες γιατί στην πραγματικότητα δεν υπάρχει μια ασφαλής ή “εύκολη” διαδρομή.

Είναι έτσι όλες οι πλευρές του βουνού, πλαγιές face, που είναι επικλινείς και σε μεγάλες κλίσεις πάνω από 40 με 45 μοίρες, οπότε ότι χιόνι συσσωρεύεται στις κορυφές αυτών των λουκιών και των πλαγιών που θα υπακούσουν και αυτές στο νόμο της βαρύτητας και θα καταρρέουν ενώ όταν υπάρχει φρέσκο χιόνι που έχει πάνω σε προηγούμενο σκληρό χιόνι δημιουργείται η αποκόλληση πλάκας, η γνωστή σε όλους μας χιονοστιβάδα. Η χιονοστιβάδα είναι κάτι που στο πέρασμα του καταστρέφει τα πάντα. Δεν μπορεί κανείς να αντισταθεί σε αυτή τη δύναμη. Εκεί χρειάζεται αρκετή πρόβλεψη και τύχη σε αυτό το συγκεκριμένο βουνό, να επιλέξεις σωστές ημέρες, να ελέγξεις, όσο αυτό γίνεται τον κίνδυνο χιονοστιβάδας. Θέλει τη βέλτιστη διαχείριση κινδύνου.

Όλα έτοιμα λοιπόν;

Η τυχόν ανάβαση στο όρος Annapurna είναι μια διεθνής, πολύ μεγάλη επιτυχία και θα ήθελα πάρα πολύ να το πετύχω. Η προετοιμασία και ένας τρόπος ζωής συγκεκριμένος που κάνω όλα αυτά τα χρόνια είναι κάτι σημαντικό, ένας όμορφος στόχος της αναμονής και της προσμονής. Τίποτα δεν μπορεί να μας χαριστεί στη ζωή, παρά μόνο όταν το επιδιώκουμε, το διεκδικούμε, το κυνηγάμε. Αν κάτι σε απασχολεί, πολύ σίγουρα θα έρθει και η επιτυχία, η επίλυσή του, αν το αφήνεις τίποτα δεν πρόκειται να γίνει.