Π. Μαρινάκης: Επτά αλήθειες για το δυστύχημα των Τεμπών

«Επτά αλήθειες για το δυστύχημα των Τεμπών», τιτλοφορείται άρθρο του υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ και κυβερνητικού εκπροσώπους Παύλου Μαρινάκη στο iefimerida.gr.

Συγκεκριμένα, ο κ. Μαρινάκης προσδιορίζει τις εξής αλήθειες στο άρθρο του: «Αλήθεια πρώτη – Ευθύνες», «Αλήθεια δεύτερη – Δικαιοσύνη», «Αλήθεια τρίτη – “Συγκάλυψη”», «Αλήθεια τέταρτη: Αιτιώδης συνάφεια με ανθρωποκτονία», «Αλήθεια πέμπτη: Νόμος περί ευθύνης υπουργών», «Αλήθεια έκτη: Ευρωπαία εισαγγελέας», και «Αλήθεια έβδομη: Το χρέος και η υπόσχεση».

«Όταν συμβαίνει μια τραγωδία με θύματα 57 αθώους ανθρώπους και μάλιστα νέους, αρμόζει η σιωπή. Ως ελάχιστος φόρος τιμής στα θύματα και στις οικογένειες τους. Τα λόγια περιττεύουν, συνήθως. Δεν χωρούν δικαιολογίες, εξηγήσεις, παρηγοριά. Δεν χωρά, όμως, ούτε χυδαία προπαγάνδα, που ισοδυναμεί με σκύλευση νεκρών. Αν στα 57 θύματα, προστεθεί ένα ακόμη, η αλήθεια, τότε θα είμαστε όλοι ασυγχώρητοι», αναφέρει εισαγωγικά ο κ. Μαρινάκης.

Ακολούθως αναλύει κάθε μια από τις επτά αλήθειες της θεματικής του.

Για την «Αλήθεια πρώτη – Ευθύνες», επισημαίνει μεταξύ άλλων πως «για το σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη η κυβέρνηση θέλει όσο κανείς να λάμψει, να αποδοθούν οι πραγματικές ευθύνες όπου δη».

Για την «Αλήθεια δεύτερη – Δικαιοσύνη», αναφέρει: «Τους πραγματικούς ενόχους θα τους δείξει η Δικαιοσύνη και μόνη αυτή. Κανείς άλλος. Ούτε η κυβέρνηση, ούτε η αντιπολίτευση, ούτε οι δημόσιοι κατήγοροι σε ΜΜΕ και social media. Μια Δικαιοσύνη την οποία η παρούσα κυβέρνηση και η παράταξη της ΝΔ, σέβεται με πράξεις, όχι με λόγια, όπως έχει αποδείξει διαχρονικά. Η Δικαιοσύνη, άλλωστε, τοποθέτησε και δεύτερο πραγματογνώμονα για να μην υπάρχει καμία σκιά. Η στάση μας είναι μία και καθαρή: Όλα και για όλους στο φως, χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις».

Για την «Αλήθεια τρίτη – “Συγκάλυψη“» τονίζει: «Το δηλητήριο που ενσταλάζει η αντιπολίτευση, ευελπιστώντας να διαπεράσει οριζόντια την κοινή γνώμη, ακούει στη λέξη “συγκάλυψη”. Μια λέξη που όταν πέσει στην εύφλεκτη ύλη της συνωμοσιολογίας, παίρνει δαιμονολογικές διαστάσεις. Όταν, όμως, τους ρωτάμε συγκεκριμένα ποιος, πού, πότε, γιατί επιχείρησε συγκάλυψη, οι απαντήσεις που παίρνουμε είναι αμήχανα έως θλιβερά ψελλίσματα αοριστιών. Γιατί η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρξε καμία συγκάλυψη, ούτε θα μπορούσε να υπάρξει».

Για την «Αιτιώδη συνάφεια με ανθρωποκτονία», αναφέρει πως «η αλήθεια είναι ότι ο Κώστας Καραμανλής, ως υπουργός Μεταφορών, προχώρησε τη σύμβαση 717 για την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ, επί τρία χρόνια, από το 2016-2019 δεν είχε κάνει απολύτως τίποτε. Ή σύμβαση ολοκληρώθηκε στο 100% τον Σεπτέμβριο του 2023. Τον κατηγορούν, λοιπόν, ταυτόχρονα, ότι δεν την ολοκλήρωσε έγκαιρα αλλά και δεν κήρυξε έκπτωτο τον εργολάβο, δίνοντας παράταση στην σύμβαση. Αν, όμως, είχε κηρύξει την κοινοπραξία έκπτωτη, τότε η διαδικασία θα ξεκινούσε από την αρχή, άρα και πάλι δεν θα υπήρχε τηλεδιοίκηση. Η απόλυτη αντινομία».

Για τον «Νόμο περί ευθύνης υπουργών», λέει: «Να ξεκαθαρίσουμε ότι η περίφημη “ασυλία” και ο νόμος περί ευθύνης υπουργών είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Με βάση τις καταγγελίες, τώρα μιλάμε για το νόμο περί ευθύνης υπουργών, το άρθρο 86 του Συντάγματος δηλαδή.

Αξίζει να θυμίσουμε ότι πρώτος είχε μιλήσει για την ανάγκη αναθεώρησης και είχε καταθέσει την πρώτη πρόταση αλλαγής του, ο τότε βουλευτής Κυριάκος Μητσοτάκης πριν από σχεδόν 20 χρόνια, το 2006. Και μάλιστα, ο τότε ΣΥΡΙΖΑ (ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ) είχε ταχθεί εναντίον της αλλαγής του. Έτσι, φτάσαμε στο σήμερα: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έκανε το 2019 την πρώτη αλλαγή και οι αποσβεστικές προθεσμίες, παραγραφής, δηλαδή τυχόν αδικημάτων, που “έβγαζαν λάδι” πολλούς υπουργούς, εξομοιώθηκαν πλέον με τους υπόλοιπους πολίτες. Που σημαίνει ότι για όποιον υπουργό αποφασιστεί κάτι αντίστοιχο θα δικάζεται όπως όλοι οι πολίτες. Προσέξτε, αυτό αφορά υπουργούς από την κυβέρνηση Μητσοτάκη και μετά – άρα δεν αφορά τον κ. Σπίρτζη ο οποίος έκανε κίνηση εκ του ασφαλούς. Άρα γίνεται σαφής προσπάθεια εντυπωσιασμού. Η παράταξη της ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης επέφεραν λοιπόν την αλλαγή στο νόμο. Και δεν γίνεται να μας κουνούν το δάχτυλο, όσοι κρύφτηκαν πίσω από το άρθρο 86 του Συντάγματος. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ που τώρα δήθεν κόπτεται, σε 11 περιπτώσεις στελεχών του (από τον Πολάκη ως τη Γεροβασίλη) αξιοποίησε τον νόμο περί ευθύνης υπουργών».

Αναφορικά με την ευρωπαία εισαγγελέα, επίσης, τονίζει μεταξύ άλλων: «Τι μας είπε η Ευρωπαία Γενική Εισαγγελέας Λάουρα Κοβέσι; Ότι “η ασυλία δεν θα έπρεπε να υπάρχει”. Μας συνέστησε ακόμη να αλλάξει ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, η συνταγματική πρόβλεψη δηλαδή. Η κυρία Κοβέσι, που μας κουνά το δάχτυλο, “ξεχνά” όμως: Πρώτον ότι η Ελλάδα είναι κυρίαρχο κράτος. Δεύτερον ότι η ασυλία και η προστασία από δίωξη είναι θεμελιώδης αρχή στο Ευρωκοινοβούλιο.

Επιπλέον, σύμφωνα με το Πρωτόκολλο 7 οι αξιωματούχοι της ΕΕ και της Κομισιόν, απολαύουν ασυλίας και προνομίων», και «Εν κατακλείδι, η κυρία εισαγγελέας, μπορεί να μην έχει “ασυλία”, έχει όμως μπόλικα προνόμια, αλλά και ετεροδικία, προστατεύεται δηλαδή από δίωξη εκτός της χώρας της».

Για την έβδομη αλήθεια που προσδιορίζει ως «Το χρέος και η υπόσχεση», ο κ. Μαρινάκης επισημαίνει: «Αρκετά, όμως, με τα νομικά, θεσμικά, πολιτικά επιχειρήματα. Ίσως κανένα από τα παραπάνω, δεν απαλύνει την οργή και τη θλίψη των συγγενών των θυμάτων. Χρέος όλων μας, είναι να έρθει στο φως η αλήθεια. Χρέος μας είναι να περιορίσουμε τις πιθανότητες -γιατί να εξαλειφθούν είναι ανθρωπίνως αδύνατον – να μην επαναληφθεί τέτοια τραγωδία.

Η πολιτική δεν είναι μόνο παράθεση στοιχείων ή πράξεων. Οι πολιτικοί είμαστε κομμάτι της κοινωνίας… Έχουμε ενσυναίσθηση του πόνου που βιώνουν όσοι έχασαν έναν δικό τους άνθρωπο. Είμαστε πατεράδες, μητέρες, αδελφοί, συγγενείς, φίλοι, γείτονες.

Η συγγνώμη εκ μέρους όλων, δεν αρκεί. Μια υπόσχεση μόνο: Θα κάνουμε το παν για να αποδοθεί δικαιοσύνη και να βελτιώνονται καθημερινά οι συνθήκες ασφάλειας των συμπολιτών μας σε κάθε επίπεδο».