Η κυβέρνηση επιμένει να κλείσει τέσσερα κανάλια και να δώσει τέσσερις άδειες σε κάποιους δικούς της καναλάρχες (μεταξύ των οποίων και ένας «Τούρκος φίλος» όπως αποκαλύφθηκε).

Αντί να δώσει λύση σε ένα πρόβλημα δεκαετιών, βάζοντας κανόνες και δίνοντας τέλος σε παρανομίες, προσπαθεί να δημιουργήσει το δικό της ολιγοπώλιο στο χώρο της τηλεόρασης. Βγάζει από την αγορά αυτούς που δε θα δεχθούν να κλείσουν συμφωνία μαζί της και μεγαλώνει τα κέρδη των τεσσάρων καναλαρχών που θα απομείνουν και θα μοιραστούν τη διαφημιστική πίτα. Αντί δηλαδή να ενισχύσει την πολυφωνία και τον ανταγωνισμό των καναλιών, τον περιορίζει. Όπως θα έκανε και ένα ολοκληρωτικό καθεστώς.

Το Ποτάμι επιμένει στη μόνη καθαρή λύση. Να τηρηθεί το Σύνταγμα και να αναλάβει τη διαδικασία το μόνο αρμόδιο όργανο: Το Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης.