Date:
Οι άνθρωποι στην Ιταλία ζουν κάτω από αυστηρούς κανόνες αποκλεισμού εδώ και 1 μήνα και, με πολλούς να μην έχουν εισόδημα, αρκετοί έχουν ξοδέψει όλες τους τις οικονομίες.
Ενώ η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει να πληρώσει μέρος των μισθών, τα χρήματα ακόμη δεν έχουν δοθεί, αναφέρει δημοσίευμα του BBC.
Η ανταποκρίτρια του βρετανικού Μέσου Jean Mackenzie συνάντησε Ιταλούς που δεν μπορούν πλέον να πληρώσουν ούτε το φαγητό τους στην περίοδο της πανδημίας του κορονοϊού.
«Αυτή τη στιγμή δεν έχω τρόπο να βγάλω λεφτά, όχι» δηλώνει απογοητευμένος ένας άνδρας μέσης ηλικίας.
Για να συμπληρώσει απελπισμένη μια Ιταλίδα που μιλάει από ένα μπαλκόνι: «Τα παιδιά πεινάνε. Πνιγόμαστε εδώ».
Αρκετοί Ιταλοί που ζουν σε καραντίνα δεν έχουν μπορέσει να εργαστούν εδώ και ένα μήνα.
Την κατάσταση εξηγεί καλύτερα ένας άνδρας που οδηγεί στους άδειους δρόμους της χώρας: «Μου τηλεφώνησε μια φίλη μου. Έκλαιγε γιατί είχε ξοδέψει όλες τις οικονομίες της. Της είχαν μείνει στην τσέπη μόνο 2.50 ευρώ. Όταν έκλεισα το τηλέφωνο, αποφασίσαμε να κάνουμε ψώνια και να της τα πάμε».
Ο Tito και ο Domenico αποφάσισαν εθελοντικά να πηγαίνουν φαγητό σε όσους έχουν ανάγκη.
«Όταν είδα τα δάκρυά απελπισίας της να μετατρέπονται σε ελπίδα, αυτό μου έδωσε δύναμη και αποφάσισα να το κάνω» είπε ο πρώτος.
Ο Stefano ζει πουλώντας σπίτια αλλά τώρα δεν μπορεί να θρέψει τα παιδιά του. «Είναι πολύ σκληρό να ζούμε χωρίς χρήματα, γιατί ποτέ δεν είμασταν έτσι. Η ζωή μας άλλαξε από τη μία μέρα στην άλλη. Όλα άλλαξαν».
«Εργαζόμουν ως καθαρίστρια. Τώρα έχω μείνει χωρίς δουλειά και χωρίς στήριξη. Όταν είσαι μητέρα, συμπεριφέρεσαι και λίγο σαν άγριο ζώο. Ανησυχείς αν θα μπορείς να βάλεις φαγητό στο τραπέζι» λέει μια γυναίκα, που δέχτηκε τη βοήθεια του Tito.
Η ιδέα να αφήνουν φαγητό σε σημεία του δρόμου για όσους το έχουν ανάγκη ανήκει στην ομάδα «Ένα ουράνιο τόξο σε κάθε δρόμο».
«Αν δεν έχεις πάρε αν έχεις δώσε» είναι το σύνθημά τους, λέει ο Tito.
«Δυστυχώς η κυβέρνηση ενεργεί με καθυστέρηση» λέει η πρώην καθαρίστρια. «Οι άνθρωποι πρέπει να τρώνε κάθε μέρα. Τα παιδιά πεινάνε».
«Θέλω να έχω μέλλον. Εγώ, τα παιδιά μου, η οικογένειά μου» λέει ο Stefano. «Δεν ξέρω ποιον κόσμο θα τους αφήσω».
