Η “εικόνα” την επόμενη μέρα από το πέρασμα της κακοκαιρίας στην Παραλία των Βρασνών και στα Νέα Βρασνά Θεσσαλονίκης είναι αποκαλυπτική:
πλημμυρισμένα υπόγεια σε όλο το μήκος του χωριού και των οικισμών -ιδιαίτερα στο κομμάτι που βρίσκεται ακριβώς πίσω από την παραλιακή ζώνη- κατεστραμμένα αυτοκίνητα, ξηλωμένη άσφαλτος σε πολλά σημεία. Αρκετοί δρόμοι, που ενώνουν την περιοχή της παραλίας των Βρασνών με τα Νέα Βρασνά, είναι “κομμένοι” στα δύο από το νερό…
Τα απόνερα των χειμάρρων, που τις προηγούμενες μέρες είχαν φουσκώσει και σάρωναν τα πάντα στο πέρασμα τους, εξακολουθούν να κυλούν ακόμη για να βρουν διέξοδο στη θάλασσα. Σε πολλά σημεία των δρόμων, το οδόστρωμα στις άκρες έχει υποχωρήσει και έχουν δημιουργηθεί και λακκούβες. Ξηλωμένα κομμάτια από άσφαλτο σχηματίζουν “λοφάκια” ανάμεσα σε σπίτια. Τα νερά μπήκαν σε υπόγεια, αλλά και ισόγεια σπιτιών, ενοικιαζόμενων δωματίων και ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, ενώ οι πισίνες τους γέμισαν με φερτά υλικά, χώμα και ξύλα που κατέβασαν οι χείμαρροι από το βουνό.
Οι περισσότεροι ιδιοκτήτες, τα σπίτια των οποίων βούλιαξαν στα νερά, έχουν βάλει αντλίες και τα τραβούν έξω για να χυθούν έξω στο δρόμο. Παρότι σήμερα έχει ηλιοφάνεια και ενώ στα ψηλότερα σημεία δεν είναι εμφανές ότι ξέσπασε εδώ μια τόσο σφοδρή καταιγίδα, στα δρομάκια σχηματίζονται λιμνούλες από τα απόνερα.
«Δεν μπορείς να φανταστείς τι έγινε» λέει ένας νεαρός ιδιοκτήτης, που βγάζει τα έπιπλα του σπιτιού στην αυλή να στεγνώσουν. «Η Πυροσβεστική τώρα έφυγε, ακόμη μέσα έχει νερά. Μέχρι το ταβάνι, έφτασαν…».
Στον παραλιακό δρόμο προς τα Νέα Βρασνά, ένα κομμάτι του οδοστρώματος υποχώρησε και αποκάλυψε την πλαστική σωλήνα του έργου του βιολογικού καθαρισμού, που τώρα κατασκευάζεται. Ο εκσκαφέας του Δήμου απελευθερώνει τη σωλήνα και ρίχνει άμμο για να αποκαταστήσει τη συγκοινωνία. Ο δρόμος είναι κομμένος στα δύο μπροστά από το εξοχικό σπίτι του Παναγιώτη και της συζύγου του Πασχαλίνας Κ., συνταξιούχων, παραθεριστών από τη Θεσσαλονίκη.
«Κάθε χρόνο τα ίδια», λέει ο κ. Παναγιώτης και συνεχίζει: «Χρόνια παλεύαμε να βάλουμε εδώ ένα φρεάτιο, ευτυχώς ο Δήμος βοήθησε, αλλά αυτό δεν φτάνει. Εδώ, γίνεται μια φυσική γούβα, μαζεύεται το νερό και λιμνάζει. Και όταν έχει κύμα φέρνει και θαλασσινό νερό και από την παραλία. Το κανάλι, να, εδώ είναι, αλλά τι να σου κάνει… εδώ γέμισε κι αυτό και υπερχείλισε, πήρε και το δρόμο μαζί του…».
Ο Παναγιώτης Κ. υποστηρίζει ότι ευθύνες για αυτή την κατάσταση «έχει και η Εγνατία, φταίει κατά ένα 50% (γιατί κατά την κατασκευή του έργου δεν προβλέφθηκε -όπως υποστηρίζει- να κάνει περισσότερες διόδους για το νερό), αλλά και το κράτος».
«Τι να πω; Δεν ελέγχει, το κράτος πού πάνε τα λεφτά, πού δίνει, δεν ξέρω… Διακόσια εκατομμύρια έχουν πέσει εδώ από το 2006. Σου φαίνονται, αυτά που βλέπεις εδώ, έργα για διακόσια εκατομμύρια;» λέει ο συνταξιούχος παραθεριστής.
Στα στενά, ανάμεσα στα σπίτια, γερανοί οδικής βοήθειας φορτώνουν σταθμευμένα αυτοκίνητα, χαλασμένα, λασπωμένα, κατεστραμμένα. Πολλά από αυτά, το νερό τα κάλυψε και εισχώρησε και στο εσωτερικό τους, ενώ αρκετά δεν έπαιρναν μπρος την επόμενη μέρα. Σε άλλα σημεία, το οδόστρωμα έχει “κοπεί” στα δύο και μόνο από την παλιά επαρχιακή οδό επικοινωνούν οδικά οι δύο οικισμοί. Και μέσα στα στενά, εκεί που υπήρχε κάποτε στρωμένη παντού άσφαλτος, τώρα έχουν φύγει κομμάτια και έχει μείνει μόνο το υπόστρωμα, η άμμος και το χαλίκι.
«Πάει, ο δρόμος, γιατί αυτό (αγωγός) μπλοκ… Το βόντα (νερό) ήρθε όλο εδώ, τι να πω;» λέει, με ανάμεικτα (σπασμένα) ελληνικά και βουλγάρικα, ένας Βούλγαρος παραθεριστής, ο Νικολάι. Έξω από το σπίτι του, κομμάτια της σπασμένης ασφάλτου ξεκόλλησαν και τινάχθηκαν πάνω από τα ορμητικά νερά. Τα μπάζα συσσωρεύτηκαν και εναποτέθηκαν μαζί με χώμα και ξύλα πάνω στο υπόλοιπο οδόστρωμα και φράζουν το στενό. Μια βαθιά χαράδρα άνοιξε από τον όγκο του νερού, με την ορμή που κυλούσε για να βγει στη θάλασσα. Το σπίτι του Βούλγαρου παραθεριστή, το ισόγειο και το διπλανό υπόγειο, κυριολεκτικά, βούλιαξαν στα νερά. Έπιπλα, καρέκλες, ξαπλώστρες, ψυγεία, βρέθηκαν να “κολυμπούν” μέσα στο σπίτι. «Αυτό είναι το σπίτι σου;» τον ρωτάω. |Αυτό είναι… αλλά, τώρα, σπίτι… νέμα (δεν υπάρχει)», απαντάει.
Στην παραλιακή ζώνη η κατάσταση είναι αρκετά καλύτερη. Μέχρι και χθες, τα νερά της θάλασσας σε πολλά σημεία ήταν θολά, από το χώμα και τα κλαδιά, που κατέβασαν οι χείμαρροι, σήμερα έχουν καθαρίσει και αυτά. «Εδώ, δεν πάθαμε μεγάλες ζημιές, οι περισσότερες έγιναν στην πίσω πλευρά της παραλιακής ζώνης» λέει ο καταστηματάρχης Νίκος Κ. και συνεχίζει: «Η τελευταία μεγάλη πλημμύρα ήταν το 2006. Έγιναν τότε κάποια αντιπλημμυρικά, μετά κάπως εφησυχάσαμε, αλλά και πάλι ήταν πολύ το νερό. Θα έπρεπε να έχει γίνει ένα πολύ μεγαλύτερο αντιπλημμυρικό έργο, μέχρι σήμερα, για να μπορέσει να μαζέψει όλο αυτό το νερό και να το βγάλει στη θάλασσα».
Η πελάτισσα του καταστήματος, Κατερίνα Π., παραθερίζει και αυτή στην περιοχή, στο εξοχικό της σπίτι, στα Ν. Βρασνά. Και το δικό της σπίτι έπαθε ζημιές από τις πλημμύρες. «Τι να σας πω; Το σπίτι μου βρίσκεται ανάμεσα σε δύο μεγάλα και πολύ βαθιά κανάλια. Διακόσια μέτρα απέχουν το ένα από το άλλο. Όταν και αυτά γέμισαν ως επάνω και υπερχείλισαν, δηλαδή τι να πω για τα αντιπλημμυρικά; Πόσα αντιπλημμυρικά πρέπει να γίνουν δηλαδή… σπίτι και κανάλι; Δύο μέρες έβρεχε ασταμάτητα. Ήταν πάρα πολύ το νερό για να το αντέξουν…».
Στην παραλία των Ν. Βρασνών, πάντως, η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Ιδιαίτερα με το που βγήκε ο ήλιος και ανέβηκε η θερμοκρασία, τα καφέ, τα μπιτς μπαρ και τα ταβερνάκια είναι γεμάτα και οι τουρίστες απολαμβάνουν τη θάλασσα. Μόνο σε κάποια σημεία πίσω από την παραλιακή ζώνη είναι εμφανές τι προηγήθηκε, καθώς συνεχίζονται οι προσπάθειες για να σβήσουν τα ίχνη της κακοκαιρίας, με αντλήσεις υδάτων από πλημμυρισμένα σπίτια και με επισκευές σε κατεστραμμένα διαμερίσματα και αυτοκίνητα.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
