Φλούδες ξερών κρεμμυδιών, παντζάρια αλλά και τσουκνίδα αποτελούν μερικές από τις …φυσικές βαφές αβγών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σήμερα, Μεγάλη Πέμπτη, απ’ όσους θέλουν να βάψουν με οικολογικούς τρόπους τα πασχαλινά αυγά.
«Για το βάψιμο των αβγών μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φυτά όπως παντζάρια ή φύλλα τριανταφυλλιάς ή ακόμα περισσότερο τις ρίζες από το ριζάρι (Rubiatinctorum) για κόκκινο χρώμα, τις φλούδες ξερών κρεμμυδιών για πορτοκαλί, την τσουκνίδα ή τον μαϊντανό για πράσινο χρώμα και μπλε λάχανο για πορφυρό-μπλε χρώμα» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο επίκουρος καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, Γιώργος Φωτιάδης.
Αναφερόμενος γενικότερα στα φυτά του Πάσχα, έκανε μνεία στο παλιούρι (Paliurusspina-christii), ένα σχετικά αρκετά κοινό είδος της ελληνικής χλωρίδας που πήρε την ονομασία «αγκάθι του Χριστού» (spina-christii) πιθανότατα λόγο των έντονων, κυρτών και αγκυλωτών αγκαθιών του, που υπάρχουν σε όλα τα κλαδιά και φύονται απέναντι από κάθε φύλλο του.
«Τα αγκάθια του είναι τόσο ισχυρά, ώστε να θεωρηθεί ότι απ’ αυτό έγινε το αγκάθινο στεφάνι του Χριστού, αν και φαίνεται ότι τελικά αυτό έγινε από ένα άλλο είδος, το Euphorbiamilii που δεν υπάρχει στην Ελλάδα. Το είδος είχε εισαχθεί στη Μέση Ανατολή από την αρχαιότητα. Μάλιστα τα αγκάθια του είναι πολύ πιο ισχυρά και πυκνά από ότι του είδους Paliurusspina-christi (παλιούρι)», λέει ο κ. Φωτιάδης.
Δένδρο του Ιούδα
Σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή, η κουτσουπιά (Cercissiliquastrum) είναι το είδος που αποκαλείται ως «Δένδρο του Ιούδα» που όμως προέκυψε από λάθος μετάφραση, καθώς κανονικά είναι «δένδρο της Ιουδαίας». «Κατά τα άλλα», συνεχίζει, «το είδος πολλές φορές μπερδεύεται με την πασχαλιά και είναι εξαιρετικό καλλωπιστικό, ενώ ο θρύλος λέει ότι το είδος που θεωρείται ότι κρεμάστηκε ο Ιούδας ήταν μια συκιά (Ficuscarica)».
Λουλούδια από την ελληνική ύπαιθρο που φύονται σε διάφορες περιοχές επιλέγονται για το στόλισμα του Επιταφίου, όπως πασχαλιές, ζουμπούλια, πρίμουλα (ή κουλιάστραντο ή δακράκι), βιολέτες, χρυσάνθεμα, ανεμώνες, φρέζιες, ίριδες, λεμονανθούς, λευκές μαργαρίτες, λευκά κρίνα, σκυλάκια, στάχια και κρίνους της Παναγιάς.
Φυτά της Αναστάσεως
Το Anastatica hierochuntica είναι το γνωστό είδος με την ονομασία «φυτό της αναστάσεως» ή ρόδο της Ιεριχούς. Την περίοδο της ξηρασίας γίνεται «μπάλα» που προστατεύει τους καρπούς και μεταφέρεται με τον άνεμο. Μόλις βρέξει, η «μπάλα» ανοίγει και οι καρποί δίνουν τους νέους απογόνους.
«Σε διάφορες περιοχές του κόσμου υπάρχουν παρόμοια φυτά με την ιδιότητα να παραμένουν σχεδόν “ξερά” και με τη βροχή να επανέρχονται. Τέτοια είδη είναι η Selaginela lepidophyla στην Αμερική (που επίσης αποκαλείται ρόδο της Ιεριχούς) και το Myrothamnus flabellifolia στην κεντρική και νότια Αφρική. Στην Ελλάδα υπάρχουν κάποια είδη που έχουν, σε πολύ μικρότερο βαθμό όμως, αυτές τις ιδιότητες, όπως το σπάνιο Ramonda serbica», λέει ο κ. Φωτιάδης.
Πασχαλιά και λαμπρόλαδο
Σύμφωνα με τον επίκουρο καθηγητή, η πασχαλιά (Syringa vulgaris) είναι αυτοφυές είδος της Ελλάδας και «λέγεται πως ήταν το δένδρο που πρόσφερε τη δροσιά και τον ίσκιο του στην Παναγία και τον Ιωσήφ, όταν εκείνοι όδευαν προς την Αίγυπτο στην προσπάθεια τους να σώσουν τον Χριστό από τη μανία του Ηρώδη».
«Τότε, η Παναγία το ευλόγησε να είναι πάντα φορτωμένο με πανέμορφα, ευωδιαστά άνθη. Σύμφωνα με τον μύθο, όμως, το όνομά του το πήρε λίγο καιρό αργότερα, όταν οι Ιουδαίοι σταύρωσαν τον Χριστό. Είχε φυτρώσει κοντά στο Γολγοθά και βλέποντας τον Κύριο να σταυρώνεται μαράθηκε, από τον καημό του. Όταν τρεις μέρες μετά ο Ιησούς αναστήθηκε, το φυτό “ζωντάνεψε” ξανά. Τα άνθη της Πασχαλιάς είναι γνωστά για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες και από αυτά φτιάχνεται το λαμπρόλαδο που είναι πολύ καλό για εντριβές για ρευματισμούς, αρθρώσεις και τους μυϊκούς πόνους».
Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 54 ετών ο Σωτήρης Γκουγκλέρης. Η κηδεία του θα γίνει αύριο Μ. Πέμπτη (2.5.24) απο τον Ι.Ν. Ευαγγελίστριας Σιδηροκάστρου στις δύο το μεσημέρι. Η σορός του θα βρίσκεται στην εκκλησία από τη μια το μεσημέρι.
Υπήρξε ποδοσφαιριστής του Εθνικού Σιδηροκάστρου για πολλά χρόνια. Ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία και γρήγορα καθιερώθηκε χάρη στο ταλέντο του.
Πρόσφερε πολλά στο σύλλογο και συνέβαλλε στις επιτυχίες του στις δεκαετίες 80-90 και 90-2000.
Επιθετικός με αρετές χάρισε πολλές νίκες και έδωσε χαρές στους φίλους του Εθνικού Σιδηροκάστρου.
Υπήρξε υπάλληλος της Εμπορικής Τράπεζας και ήταν γιός του Κωνσταντίνου Γκουγκλέρη ( Σ.Σ. ο πατέρας του διετέλεσε πρόεδρος του Δ.Σ. Σιδηροκάστρου και αντιδήμαρχος σε δυο θητείες του Α. Καρύδα) και της Ειρήνη Γκουγκλέρη.
Τόσο ο Εθνικός Σιδηροκάστρου όσο και οι Παλαίμαχοι του Εθνικού εκφράζουν την βαθιά τους θλίψη και τα συλλυπητήρια τους στους οικείους του.
Η ανανέωση του χρώματος στους τοίχους είναι ένας από τους πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να δώσουμε νέα πνοή στο σπίτι μας. Ακόμα κι αν επιλέξεις να βάψεις έναν μόνο τοίχο, αρκεί για να αλλάξει εντελώς τόσο ο χώρος όσο και η διάθεσή σου.
Κατά καιρούς, ορισμένα χρώματα γίνονται trends, και δεν μιλάμε μόνο για τους τοίχους αλλά γενικά για τη διακόσμηση. Το είδαμε ας πούμε με το «unexpected red», την κόκκινη πινελιά που –αν και έντονη– μπορεί να ταιριάζει στον χώρο σου ευκολότερα από όσο νομίζεις.
Στους τοίχους, βέβαια, υπάρχουν χρώματα που δεν χάνουν ποτέ τη δημοτικότητά τους, χάρη στη διαχρονική τους κομψότητα και λειτουργικότητα. Ποια είναι λοιπόν τα κορυφαία που μπορείς να επιλέξεις;
Ας δούμε τα τέσσερα πιο δημοφιλή χρώματα, που όσος χρόνος και αν περάσει θα είναι πάντα στη μόδα, κάνοντας το σπίτι σου φιλόξενο και σικάτο, σύμφωνα πάντα με το στυλ και την προσωπικότητά σου.
Οι πενήντα αποχρώσεις του γκρι
Ό,τι χρώμα έπιπλα κι αν έχεις, αν επιλέξεις να βάψεις τους τοίχους σου γκρι θα έχεις αυτομάτως αναβαθμίσει τον χώρο σου. Κι αυτό διότι πρόκειται για ένα χρώμα «πασπαρτού», γνωστό για τις πολλές αποχρώσεις του (από ανοιχτό γκρι μέχρι σκούρο ανθρακί), που μπορεί να συνδυαστεί με τα περισσότερα χρώματα αλλά και με το φυσικό ξύλο, δημιουργώντας ένα εξαιρετικό φόντο για να αναδειχθούν διάφορα διακοσμητικά στοιχεία.
Είναι η «safe επιλογή», θα λέγαμε, που έχει κερδίσει την αγάπη τόσο των διακοσμητών όσο και των ιδιοκτητών σπιτιών λόγω της ευελιξίας του και της σύγχρονης αίσθησης που προσφέρει. Έχεις παρατηρήσει πόσοι προτιμούν το γκρι χρώμα για τους επαγγελματικούς τους χώρους; Μάλλον κάτι ξέρουν, αφού αποδεδειγμένα ενισχύει το μυαλό ώστε να είναι παραγωγικό, χαρίζοντας παράλληλα γαλήνη και ηρεμία.
Μπλε
Πείτε μας ποιο χρώμα σας αρέσει να σας πούμε τι χαρακτήρας είστε
Από τους ανοιχτούς αέρινους τόνους του μέχρι το πιο έντονο και βαθύ μπλε, αυτό το χρώμα διαθέτει μια απεριόριστη ποικιλία αποχρώσεων για κάθε γούστο και στυλ.
Βάσει μελετών, η μπλε απόχρωση στους τοίχους προσφέρει μια αίσθηση γαλήνης, σταθερότητας, αρμονίας, προστασίας και, το σημαντικότερο, οικειότητας, λόγω κυρίως της θάλασσας και του ουρανού με τα οποία έχουμε συνηθίσει να τη συνδέουμε. Είναι, κοινώς, ό,τι πρέπει για το σαλόνι, ώστε να αισθάνονται άνετα οι καλεσμένοι σου, αλλά και για το υπνοδωμάτιο, όπου θα ανακουφιστείς και θα χαλαρώσεις μετά από μια κουραστική μέρα. Συνδυάζεται καλά με λευκό και γκρι, αλλά επίσης μπορεί να αναδείξει και άλλα χρώματα, όπως το κίτρινο ή το πράσινο, δημιουργώντας έναν πιο εναλλακτικό και ευχάριστο χώρο.
Λευκό
Χρόνια τώρα, το απαλό, ήρεμο, φυσικό και απόλυτο λευκό συνιστά ένα από τα πιο δημοφιλή trends στην εσωτερική διακόσμηση, αφού ταιριάζει με όλα και, φυσικά, φωτίζει και «μεγαλώνει» τον χώρο. Ως σύμβολο καθαρότητας και αγνότητας, είναι τέλειο για τη δημιουργία ενός minimal, απλού στυλ, που είναι πάντα στη μόδα.
Πολλοί είναι αυτοί που το προτιμούν, όχι μόνο επειδή αντιπροσωπεύει την ασφάλεια και την αποβολή των αρνητικών σκέψεων, αλλά και γιατί μπορούν να το «σετάρουν» με έντονα χρώματα και με φυσικά υλικά για έναν πιο γήινο, μοντέρνας αισθητικής χώρο. Προτίμησε διάφορες αποχρώσεις του (λευκό του πάγου, φωτεινό λευκό, off-white κ.ά.) και κάνε το γνωστό σε όλους layering στη διακόσμηση.
Πάντοτε, όμως, να θυμάσαι ότι μπορείς να «σπάσεις» το λευκό στους τοίχους παίζοντας με χαρούμενα χρώματα σε δευτερεύοντα στοιχεία, όπως κουρτίνες, μαξιλάρια, ριχτάρια, διάφορα διακοσμητικά αντικείμενα ή έπιπλα.
Πράσινο
Ένα χρώμα που κυριάρχησε στη διακόσμηση τη δεκαετία του ’70 και κάνει «comeback» τα τελευταία χρόνια, γεγονός που το καθιστά ιδιαίτερα δημοφιλές και διαχρονικό. Κομψό, αριστοκρατικό και καθόλου μονότονο, το πράσινο –όσο κι αν το «φοβάσαι»– θα χαρίσει ένα σικ, εξωτικό τόνο στον χώρο σου και θα συνδυαστεί υπέροχα με τα ξύλινα έπιπλα.
Ως χρώμα άρρηκτα συνδεδεμένο με τη φύση και την ανανέωση, αν το «ματσάρεις» με φυτά και φυσικά υλικά, μπορεί να δώσει μια εξαιρετική αίσθηση εσωτερικού κήπου στο σαλόνι, το υπνοδωμάτιο ή το γραφείο. Από την απόχρωση της μέντας ή της ελιάς, μέχρι αυτή της μυρτιάς ή του πεύκου, είναι αποδεδειγμένα το πιο γαλήνιο χρώμα για το ανθρώπινο μάτι, ασκεί απίστευτη δύναμη στο υποσυνείδητο και ηρεμεί.
Φιλική συμβουλή
Το σπίτι μας, είναι εκεί για να μας χαλαρώνει. ΟΚ, τόλμησε όποιο χρώμα θέλεις (κι ας είναι μοβ ή πετρόλ), αλλά χρησιμοποίησέ το με φειδώ. Ένας μόνο τοίχος αρκεί για να τον διακοσμήσεις με τα κατάλληλα φυτά ή καδράκια και να δημιουργήσεις την τέλεια γωνιά (που σίγουρα έχεις ήδη σταμπάρει στο Pinterest).
Ποια φυτά βγάζουν ρίζες στο νερό και πώς κόβουμε κλαδάκια για να κάνουμε πολλαπλασιασμό με μοσχεύματα σε νερό;
Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να δημιουργήσουμε νέα φυτά. Ένας από τους πιο εύκολους είναι το κόψιμο κλαδιού ή τμήματος του φυτού που βάζουμε σε νερό, για να πολλαπλασιάσουμε καλλωπιστικά φυτά, αρωματικά φυτά, ακόμα και λαχανικά.
Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι τα φυτά που ριζώνουν από κλαδί είναι συγκεκριμένα. Αν κόψουμε κλαδάκι από φυτό που δεν έχει αυτή την ικανότητα, θα παρατηρήσουμε ότι δεν βγάζει ρίζες στο νερό και σταδιακά σαπίζει.
Πώς βγάζει ρίζες ένα κλαδί σε νερό;
Η επιλογή του κλαδιού που θα κόψουμε είναι πολύ σημαντική για να έχουμε μεγαλύτερη επιτυχία και να βγάλει γρήγορα ρίζες το καινούριο μας φυτό.
Όταν κόβουμε κλαδάκια για να ριζώσουν σε νερό, ακολουθούμε προσεκτικά τα εξής βήματα:
Επιλέγουμε λεπτά κλαδιά μήκους περίπου 20 εκατοστών από τρυφερή βλάστηση που δεν έχει ανθοφορία από τα αγαπημένα φυτά που θέλουμε να πολλαπλασιάσουμε.
Κόβουμε τα κλαδιά με γωνία 45° στη βάση τους για να κάνουμε τομή μεγαλύτερης επιφάνειας και να δημιουργηθεί πλουσιότερο και πυκνότερο ριζικό σύστημα.
Απομακρύνουμε τα φύλλα από τα 2/3 του μήκους των βλαστών, ξεκινώντας από τη βάση, έτσι ώστε να μην υπάρχουν φύλλα μέσα στο νερό, όταν θα βάλουμε μέσα το κλαδάκι του φυτού.
Βάζουμε τα κλαδάκια μέσα σε ένα ποτήρι ή σε ένα βάζο που περιέχει νερό και τα τοποθετούμε σε φωτεινό σημείο που δεν χτυπούν απευθείας οι ηλιακές ακτίνες του ήλιου.
Αλλάζουμε το νερό των φυτών κάθε δύο μέρες για να εξασφαλίσουμε αρκετό οξυγόνο στη βάση των φυτών που θα αναπτυχθούν οι ρίζες.
Η προσθήκη υγρής ορμόνης ριζοβολίας μέσα στο νερό που έχουμε τοποθετήσει τα κλαδάκια των φυτών, μπορεί να επιταχύνει και να βελτιώσει την ανάπτυξη των καινούριων ριζών.
Αν αντί για τρυφερούς βλαστούς φυτών, επιλέξουμε πιο ξυλώδεις βλαστούς, θα έχουμε πιο αργή ανάπτυξη του ριζικού συστήματος.
Τα νέα φυτά θα βγάλουν ρίζες σταδιακά μετά από μερικές εβδομάδες, θα δώσουν νέα φύλλα και μπορούν να μεταφυτευτούν σε γλάστρα ή απευθείας στον κήπο μας.
Μπορούμε να δημιουργήσουμε νέα φυτά από κλαδιά που ριζώνουν σε νερό με διάφορα φυτά, λουλούδια και θάμνους μέχρι αρωματικά φυτά και λαχανικά, τα οποία χωρίζονται σε 4 κατηγορίες:
α) Καλλωπιστικά φυτά εξωτερικού χώρου που βγάζουν ρίζες σε νερό
β) Φυτά εσωτερικού χώρου που βγάζουν ρίζες σε νερό
γ) Αρωματικά φυτά που βγάζουν ρίζες σε νερό
δ) Λαχανικά που βγάζουν ρίζες σε νερό.
ε) Ποια καλλωπιστικά φυτά εξωτερικού χώρου ριζώνουν σε νερό από κλαδί Αρκετά καλλωπιστικά φυτά και λουλούδια που διατηρούμε στον κήπο ή σε γλάστρα στην αυλή, τη βεράντα και το μπαλκόνι μας, μπορούν να μας χαρίσουν καινούρια φυτά από κλαδάκι.
Ας δούμε αναλυτικά από ποια φυτά εξωτερικού χώρου μπορούμε να πάρουμε κλαδάκια για να ριζώσουν εύκολα και γρήγορα σε νερό:
Ξεκινάμε τον κατάλογο των καλλωπιστικών που ριζώνουν εύκολα σε νερό με τον κολεό που παραδοσιακά διακοσμεί τις αυλές και τους κήπους των γιαγιάδων μας. Γνωστός περισσότερο ως ωραίο φύλλο, ο κολεός διαθέτει εντυπωσιακά χρώματα και σχηματίζει μοναδικούς συνδυασμούς αποχρώσεων στα φύλλα. Κολεός, το ωραίο φύλλο του κήπου
2. Τηλέγραφος
Ο τηλέγραφος είναι άλλο ένα καλλωπιστικό φυτό που παραδοσιακά κόβουμε κλαδάκι για να ριζώσει σε νερό και να μας χαρίσει καινούριο φυτό. Πολυετές τροπικό αναρριχώμενο φυτό με χαρακτηριστικά στενόμακρα μωβ φύλλα, που ανάλογα την ποικιλία μπορεί να συναντήσουμε και σε κόκκινο, ροζ, πορφυρό ή πράσινο χρώμα φυλλώματος.
3. Λαντάνα
Κόβοντας τρυφερό κλαδάκι από φυτό λαντάνας μπορεί να ριζώσει εύκολα σε νερό και να μας χαρίσει καινούρια φυτά για να φυτέψουμε στον κήπο μας. Η λαντάνα είναι πολυετής αειθαλής καλλωπιστικός θάμνος με χαρακτηριστικά μικρά άνθη σε διάφορα χρώματα που εμφανίζονται από τις αρχές Μαΐου μέχρι τα μέσα Νοεμβρίου.
4. Αλτερναθέρα
Ένα λιγότερο γνωστό καλλωπιστικό φυτό που σταδιακά αποκτά περισσότερους φίλους και μπορεί να ριζώσει εύκολα σε νερό όταν κόψουμε κλαδάκι είναι η αλτερναθέρα. Η αλτερναθέρα είναι ένα πολυετής τροπικός θάμνος με πολύχρωμα φύλλα που ανάλογα με το είδος διαβαθμίζονται σε αποχρώσεις του μωβ, του κόκκινου, του πορτοκαλί, του κίτρινου και του πράσινου.
5. Γεράνι
Και φυσικά το γεράνι, μία ακόμα παραδοσιακή επιλογή από τις αυλές των γιαγιάδων μας για να κόψουμε κλαδάκι και να ριζώσει σε νερό. Τα γεράνια ανθίζουν από τις αρχές της άνοιξης ως τα τέλη του φθινοπώρου και μας χαρίζουν λουλούδια που σχηματίζουν χαρακτηριστικές σφαιρικές ταξιανθίες σε λευκό, ρόδινο, πορτοκαλί, κόκκινο, μοβ και κίτρινο χρώμα
6. Ιμπάτιενς
Συνεχίζουμε με το ιμπάτιενς, άλλο ένα καλλωπιστικό φυτό που διακοσμεί παραδοσιακά τις αυλές των γιαγιάδων μας και μπορεί να ριζώσει σε νερό από κλαδάκι αλλά και να διατηρηθεί και να αναπτυχθεί σε βάζο με νερό. Το ιμπάτιενς εμφανίζει εντυπωσιακά λουλούδια σε διάφορα χρώματα που ανθίζουν από τα τέλη της άνοιξης μέχρι τα τέλη του φθινοπώρου
7. Κισσός
Αν βάλουμε βλαστούς κισσού στο νερό, θα ριζώσουν πολύ γρήγορα και έτσι θα δημιουργήσουμε εύκολα καινούρια φυτά από το ιδιαίτερα ανθεκτικό αναρριχώμενo φυτό με το πρασινωπό ή πρασινοκίτρινο γυαλιστερό φύλλωμα. Ακόμα και μέσα στο νερό, ο κισσός καταφέρνει και αναρριχάται χρησιμοποιώντας μικρές εναέριες ρίζες που συγκρατούν το φυτό πάνω στους τοίχους.
8. Βιγόνια
Δεν θα παραλείψουμε από τη λίστα μας και τη βιγόνια, το αγαπημένο λουλούδι, από το οποίο μπορούμε να κόψουμε κλαδάκι για να ριζώσει εύκολα σε νερό. Λουλούδι χαμηλής ανάπτυξης, που φτάνει σε ύψος συνήθως 40-50 εκατοστών, η βιγόνια χαρακτηρίζεται από έντονο πράσινο, γυαλιστερό φύλλωμα και πολλά μικρά ρόδινα ή λευκά άνθη.
9. Πόθος
Ο πόθος είναι ένα εντυπωσιακό αναρριχώμενο φυτό εσωτερικού χώρου με πλούσιο γυαλιστερό δερματώδες φύλλωμα, που ριζώνει σε νερό εύκολα σε νερό. Εξαιρετική επιλογή για να διατηρηθεί σε νερό σε ψηλά βάζα και ανθοδοχεία, ενώ μπορεί να φυτευτεί και σε κρεμαστά καλάθια για να αφήσουμε το φύλλωμα του να πέσει προς τα κάτω.
10. Συγκόνιο
Το συγκόνιο είναι ένα ακόμα ένα χαρακτηριστικό φυτό εσωτερικού χώρου που ριζώνει σε νερό και μπορούμε να διατηρήσουμε σε ψηλό βάζο με νερό για να πέφτει το φύλλωμα του ή να το φυτέψουμε σε γλάστρα. Διαθέτει σημαντική καλλωπιστική αξία λόγω των εντυπωσιακών φύλλων σε σχήμα καρδιάς με μυτερή άκρη που θυμίζουν φύλλα φασολιού.
11. Μονστέρα
Η μονστέρα είναι άλλη μία εξαιρετική επιλογή φυτού εσωτερικού χώρου που αναπτύσσεται σε νερό, καθώς μπορούμε να βάλουμε μόνο ένα φύλλο στο νερό και αυτό σταδιακά θα βγάλει ρίζεςχωρίς χώμα. Τα φύλλα της μονστέρας έχουν σχήμα καρδιάς με χαρακτηριστικές σχισμές και μπορούν να ξεπεράσουν σε μήκος το μισό μέτρο.
12. Χλωρόφυτο
Ασφαλώς δε θα παραλείψουμε το χλωρόφυτο για να κόψουμε κλαδάκι και να βάλουμε σε νερό για να ριζώσει. Γνωστό και ως «φυτό αράχνη», με στενόμακρα δίχρωμα φύλλα, χρώματος πράσινου και μπεζ, το χλωρόφυτο είναι ιδανικό για κρεμαστές γλάστρες και καλάθια. Διαθέτει γρήγορη ανάπτυξη και εμφανίζει μικρά άνθη μπροστά στο φύλλωμα του φυτού.
13. Ντιφενμπάχια
Τη λίστα με τα φυτά εσωτερικού χώρου που ριζώνουν σε νερό από κλαδάκι, συμπληρώνει η εξωτική ντιφενμπάχια, ιδανικό φυτό για σαλόνια σπιτιών και επαγγελματικούς χώρους. Με κεντρικό βλαστό που μοιάζει με καλάμι, η ντιφενμπάχια διαθέτει εντυπωσιακά γυαλιστερά δερματώδη στρογγυλά ή πιο μακρόστενα φύλλα σε λευκοκίτρινο χρώμα.
14. Δυόσμος
Ξεκινάμε τη λίστα των αρωματικών φυτών με το δυόσμο που ριζώνει και αναπτύσσεται πολύ γρήγορα μέσα σε νερό όταν κόψουμε κλαδάκι. Αγαπημένο αρωματικό φυτό, ο δυόσμος χρησιμοποιείται για τα φρέσκα ή αποξηραμένα φύλλα του για αρωματισμό σε φαγητά και ποτά, καθώς και ως θεραπευτικό βότανο για τόνωση και για το στομάχι.
15. Βασιλικός
Ο βασιλικός, το δημοφιλέστερο αρωματικό φυτά που χρησιμοποιούμε στην μεσογειακή κουζίνα, μπορεί να ριζώσει εύκολα μέσα σε νερό και να τον μεταφυτέψουμε σε γλάστρα. Ακόμα μπορεί να καλλιεργηθεί σε βάζο με νερό αναπτύσσοντας το πλούσιο φύλλωμα του για να το χρησιμοποιήσουμε σε σαλάτες και σε συνταγές μαγειρικής.
16. Ρίγανη
Mπορούμε πολύ εύκολα να δημιουργήσουμε καινούρια φυτά ρίγανης αν κόψουμε κλαδάκι και βάλουμε σε νερό για να ριζώσει. Δημοφιλές αρωματικό φυτό, η ρίγανη χρησιμοποιείται για να αρωματίζουμε την χωριάτικη σαλάτα, την καλοκαιρινή περίοδο καθώς και τόσες συνταγές που αναδεικνύονται με τα μικρά στρογγυλά φύλλα της ρίγανης, φρέσκα ή αποξηραμένα.
17. Ματζουράνα
Συνεχίζουμε με την μαντζουράνα, το ξαδερφάκι της ρίγανης που ανήκει στην ομάδα των αρωματικών φυτών που ριζώνουν σε νερό όταν κόψουμε κλαδάκι. Δημοφιλές αρωματικό φυτό λόγω της πικρής της γεύσης, η μαντζουράνα χρησιμοποιείται σε μίγμα βοτάνων που φτιάχνουμε για ρόφημα τους κρύους μήνες του χειμώνα.
18. Μελισσόχορτο
Ένα λιγότερο γνωστό αλλά πολύ σημαντικό θαμνώδες αρωματικό φυτό που ριζώνει εύκολα σε νερό όταν κόψουμε κλαδάκι είναι το μελισσόχορτο. Γνωστό και ως μελισσοβότανο, το μελισσόχορτο έχει γρήγορη ανάπτυξη και διαθέτει χαρακτηριστικά ωοειδή και οδοντωτά φύλλα που αναδίδουν μια ήπια μυρωδιά λεμονιού.
Ας δούμε, αναλυτικά, ποια λαχανικά μπορούν να ριζώσουν σε νερό από φυτικά υπολείμματα της κουζίνας και να μας χαρίσουν καινούρια φυτά για να καλλιεργήσουμε.
19. Μαρούλι
Νεαρά φύλλα μαρουλιού που έχουν αναπτυχθεί σε νερό
Ένα από τα πιο εύκολα λαχανικά που μπορούμε να καλλιεργήσουμε σε νερό από τα υπολείμματα της κουζίνας είναι το μαρούλι. Κόβουμε το κάτω μέρος του μαρουλιού προς τη ρίζα, δημιουργώντας ένα κομμάτι περίπου 2-3 εκατοστών και το βάζουμε σε ένα μικρό μπολ που περιέχει περίπου 1-2 εκατοστά νερού, ώστε να βρέχεται το μαρούλι μας.
20. Κρεμμύδι
Συνεχίζουμε με το κρεμμύδι που μεγαλώνει εύκολα σε νερό όταν κόβουμε 2 εκατοστά από το κάτω μέρος του φρέσκου ή ξερού κρεμμυδιού μαζί με τις ρίζες. Τοποθετούμε το κομμάτι κρεμμυδιού με τις ρίζες σε ένα μπολ που περιέχει λίγο νερό και αφού αναπτυχθούν οι ρίζες του μπορούμε να το μεταφυτέψουμε σε γλάστρα.
21. Πράσο
Μπορούμε πολύ εύκολα να καλλιεργήσουμε σε νερό και το πράσο που περίσσεψε από την κουζίνα μας. Κόβουμε το άσπρο κάτω τμήμα του βλαστού του πράσου σε ύψος 2-3 εκατοστών μαζί με τα ριζίδια και το βάζουμε σε νερό. Σταδιακά, θα μεγαλώσουν οι ρίζες και θα αναπτυχθεί από το κέντρο του βλαστού το φύλλωμα του πράσου.
22. Σέλινο και σέλερι
Το σέλινο και το σέλερι είναι από τα λαχανικά που μπορούν πολύ εύκολα να καλλιεργηθούν σε νερό από υπολείμματα. Αρκεί να κόψουμε την βάση του σέλινου σε ύψος 2-3 εκατοστών να το βάλουμε σε ένα μικρό μπολ με λίγο νερό. Μετά από 1-2 εβδομάδες θα ξεκινήσουν τα φύλλα να μεγαλώνουν και να χοντραίνουν από την βάση και θα μπορούμε να το μεταφυτεύσουμε σε γλάστρες.
23. Σχοινόπρασο
Ένα ακόμη φυτό που μπορούμε να καλλιεργήσουμε σε νερό από κομμάτια που περισσεύουν είναι το σχοινόπρασο. Κόβουμε το κάτω τμήμα του σχοινόπρασου, μήκους 2-3 εκατοστών, μαζί με τη ρίζα και το βάζουμε σε μπολ με λίγο νερό. Μέσα σε λίγες μέρες, θα αναπτυχθούν οι ρίζες το σχοινόπρασου στο νερό και θα μας δώσει καινούρια φύλλα
Κι ένα μυστικό για τα φυτά που ριζώνουν σε νερό από κλαδάκια
Η πιο κατάλληλη εποχή για να κόψουμε κλαδιά από φυτά για να ριζώσουν σε νερό είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο λόγω των ήπιων θερμοκρασιών και της σχετικής υγρασίας που επικρατούν αυτή την περίοδο.
Η τεχνητή νοημοσύνη θα αλλάξει ριζικά την αυτοκίνηση, ενώ εκτιμάται ότι μπορεί να αυξήσει την ασφάλεια στην οδήγηση. Ήδη η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) έχει διεισδύσει στην τεχνολογία των αυτοκινήτων, καθώς αναλαμβάνει πρωτοβουλίες στην οδήγηση και πολλές φορές βγάζει από τη δύσκολη στιγμή τον οδηγό.
Τα τελευταία χρόνια, είδαμε σταδιακά τα αυτοκίνητα να συνδέονται στο διαδίκτυο, προκειμένου να κάνουν τη ζωή του οδηγού και των επιβατών πιο εύκολη και διασκεδαστική. Κυρίως όμως αυτές οι ευκολίες μπορούν να δώσουν λύσεις σε δύσκολες στιγμές, κατά τη διάρκεια της οδήγησης, βοηθώντας τον οδηγό να πάρει αποφάσεις με στόχο την αύξηση της ασφάλειας. Πλέον τα περισσότερα αυτοκίνητα είναι εξοπλισμένα με αισθητήρες και συστήματα τα οποία διορθώνουν λάθη του οδηγού. Αυτή η τεχνολογία θα αναπτυχτεί περαιτέρω και σε συνδυασμό με την AI, θα υπάρξει μεγάλη μείωση των τροχαίων ατυχημάτων.
Αυτόματο φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης
Για παράδειγμα το αυτόματο φρενάρισμα έκτακτης ανάγκης είναι ένα σύστημα υποβοήθησης οδηγού, το οποίο θα μπορεί να αποτρέψει την σύγκρουση δύο αυτοκινήτων. Σε αυτό σημαντικό ρόλο παίζει η τεχνητή νοημοσύνη, που κάθε στιγμή αναλύει τα δεδομένα γύρω από το αυτοκίνητο και την οδήσγη.
Η τεχνητή νοημοσύνη δημιουργεί ένα νέο σύστημα επικοινωνίας ανάμεσα στα αυτοκίνητα (V2V) αλλά και στις υποδομές (V2I), μέσω του οποίου θα ανταλλάσσονται χρήσιμες πληροφορίες και θα γίνονται αυτόματα διορθωτικές κινήσεις. Το όχημα θα έχει τη δυνατότητα να αναλύει εν κινήσει κάποια δεδομένα. Όπως για παράδειγμα να προβλέπει πότε ένα φανάρι θα είναι κόκκινο ή πράσινο, ρυθμίζοντας την ταχύτητα ή να παίρνει πληροφορίες από ένα άλλο αυτοκίνητο που βρίσκεται 800 μέτρα πιο μπροστά στον ίδιο δρόμο για την κατάσταση του δρόμου. Την τεχνητή νοημοσύνη την βλέπουμε και στο παρκάρισμα, όπου πλέον πολλά αυτοκίνητα βρίσκουν μόνα τους τη θέση πάρκινγκ και παρκάρουν αυτόματα χωρίς τη συμμετοχή του οδηγού.
Κάμερες θα λειτουργούν ως radars
Κάτι που προβληματίζει σήμερα τους οδηγούς είναι τα τυφλά σημεία κάθε φορά που αλλάζουμε λωρίδα, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ Αυτή η ανησυχία σύντομα θα είναι παρελθόν, καθώς οι κάμερες του ίδιου του οχήματος θα λειτουργούν ως radars και θα δημιουργούν μία ζώνη ασφαλείας, δίνοντας την ανάλογη πληροφόρηση στον οδηγό, αλλά κυρίως παίρνοντας πρωτοβουλίες προς όφελος της ασφάλειας.
Τέλος, η τεχνητή νοημοσύνη θα ανεβάσει σε άλλα επίπεδα και την αυτόνομη οδήγηση. Είναι ένα στοίχημα της αυτοκινητοβιομηχανίας, η οποία υπόσχεται στο μέλλον οδήγηση χωρίς προβλήματα και ατυχήματα. Σήμερα υπάρχει επιφυλακτικότητα για την ασφάλεια, όμως σύντομα -όπως όλα δείχνουν- η αυτόνομη οδήγηση θα γίνει τόσο ασφαλής, που ο οδηγός θα μπαίνει σε ένα αυτοκίνητο και θα πηγαίνει στον προορισμό του πίνοντας καφέ ή διαβάζοντας τα νέα στο διαδίκτυο…
Όταν αγοράζουμε εντόσθια σύμφωνα με τον ΕΦΕΤ θα πρέπει να βρίσκονται υπό ψύξη μέσα σε προστατευμένους χώρους (π.χ. ψυχόμενες προθήκες) και να μην υπάρχουν πάνω τους οζίδια ή/και κύστες ούτε να φαίνονται πάνω τους μεταβολές στο χρώμα. Όταν επιλέγουμε κατεψυγμένα σπλάχνα, πρέπει να αναζητούμε την ημερομηνία κατάψυξης και την ημερομηνία ανάλωσης του προϊόντος (ένδειξη: «ΑΝΑΛΩΣΗ ΕΩΣ», «ΑΝΑΛΩΣΗ ΠΡΙΝ ΑΠΟ»). Ακόμη, θα πρέπει να ελέγχουμε ότι η συσκευασία είναι αεροστεγώς κλειστή και δεν έχει κομμάτια πάγου στο εσωτερικό της, σημάδι πως έχει αποψυχθεί. Η νωπή πρέπει να μη δείχνει στεγνή, αλλά φρέσκια με μια σχετική υγρασία και να έχει ζωηρό χρώμα χωρίς βαριές μυρωδιές.
Πώς προετοιμάζουμε τη συκωταριά για μαγείρεμα;
Αν είναι κατεψυγμένη, την αποψύχουμε από την προηγούμενη (σε ένα σκεύος μέσα στο ψυγείο).
Αν είναι νωπή, τη διατηρούμε μέχρι δύο μέρες το πολύ στο πιο χαμηλό ράφι του ψυγείου (εκεί που είναι η πιο μικρή θερμοκρασία).
Ξεπλένουμε πολύ καλά τη συκωταριά από τα περιττά αίματα και την αφήνουμε να στραγγίσει (σε σουρωτήρι, σχάρα κ.λπ.).
Τη νωπή συκωταριά τη μαγειρεύουμε σύμφωνα με τη συνταγή μας. Την κατεψυγμένη, που ενδέχεται να έχει πιο έντονη μυρωδιά, μπορούμε να τη μαρινάρουμε σε ελαιόλαδο, κρασί, χυμός από λεμόνι μαζί με φρέσκα μυρωδικά.
Τη συκωταριά που προορίζεται για μαγειρίτσα ή όποιο φαγητό προϋποθέτει να κοπεί σε πολύ μικρότερα κομμάτια, όπως οι τζιγεροσαρμάδες, τη ζεματίζουμε για λίγα λεπτά σε βραστό νερό. Με τον τρόπο αυτό σφίγγει, παύει να είναι γλιστερή και κόβεται πολύ πιο εύκολα.
Για τηγανητή ή κοκορέτσι
Οι συκωταριές που πρόκειται να τηγανιστούν ή να τυλιχθούν σε έντερα για κοκορέτσι, γαρδουμπάκια κ.λπ. δεν ζεματίζονται, αλλά χρησιμοποιούνται ως έχουν, αφού πλυθούν.
Την κορύφωση του Θείου Δράματος με την αναπαράσταση του σταυρικού Μαρτυρίου του Ιησού Χριστού βιώνουν στην εκκλησία οι πιστοί την Μεγάλη Πέμπτη.
Το πρωί τελείται ο εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής μαζί με τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου.
Στις εκκλησίες το βράδυ θα τελεστεί ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής. Σε αυτόν αναπαριστάται το Θείο Δράμα της Σταύρωσης και διαβάζονται τα 12 Ευαγγέλια που περιγράφουν τα γεγονότα από τη σύλληψη του Ιησού έως και την ταφή Του.
Συγκλονιστική είναι η υμνογραφία της εκκλησίας για την κορύφωση του Θείου Δράματος:
«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις. Ράπισμα κατεδέξατο, ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ. Ήλοις προσηλώθη, ο νυμφίος της Εκκλησίας. Λόγχη εκεντήθη, ο υιός της Παρθένου. Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ. Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν».
Μετά την σύλληψή Του στο όρος των Ελαιών, ο Χριστός δικάστηκε και καταδικάστηκε από τους Αρχιερείς σε μια δίκη που είχε τυπική διαδικασία αφού οι Φαρισαίοι ήθελαν τον θάνατο Του. Επειδή όμως δεν είχαν νόμιμη εξουσία, τον έστειλαν στον Πόντιο Πιλάτο, προκειμένου η καταδικαστική απόφαση να απαγγελθεί από αυτόν, καθώς κατείχε την εξουσία του Ρωμαίου διοικητή της περιοχής.
Ο Πιλάτος δεν ήθελε να πάρει την ευθύνη απάνω του και ζήτησε από το πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο στην αυλή του Πραιτωρίου να διαλέξει ανάμεσα στον Βαραββά και τον Χριστό για το ποιος να σωθεί, δίνοντας παράλληλα «χάρη» για την γιορτή του Πάσχα.
Το πλήθος, (οι περισσότεροι συνεργάτες και οπαδοί του Βαραββά) διάλεξαν τον θάνατο του Ιησού με σταύρωση.
Από εκείνο το σημείο μέχρι και την σταύρωση, ο Ιησούς έζησε τον απόλυτο εξευτελισμό αλλά και την χλεύη του πλήθους και των Ρωμαίων στρατιωτών (πορφύρα, αγκάθινο στεφάνι, και μαστίγωμα).
Σύμφωνα με τις Γραφές, ο Ιησούς σταυρώθηκε στις 9 το πρωί, με το μαρτύριό Του να κρατάει πάνω στον σταυρό έξι ώρες.
Μετά το πέρας των 12 Ευαγγελίων, στις εκκλησίες ο κόσμος συγκεντρώνει τα λουλούδια προκειμένου να ξεκινήσει το στόλισμα του επιταφίου, το οποίο θα υποδεχτεί το σώμα του Χριστού την Παρασκευή το πρωί.
Θρακιώτικες γαρδούμπες στο ταψί- Γευστικότατος μεζές, οι θρακιώτικες γαρδούμπες σε συνταγή της Στέλλας Σπανού δίνουν το παρών στο πασχαλινό τραπέζι σχεδόν σε όλη τη Θράκη. Από το βιβλίο της σεφ «Θρακιώτικη Κουζίνα» των εκδόσεων Διάπλαση.
Υλικά Συνταγής
1 συκωταριά και τα έντερα από ένα αρνάκι
5 φρέσκα κρεμμυδάκια
1/3 ματσάκι άνηθο
3 κουταλιές του γλυκού αλάτι
1/2 κουταλάκι του γλυκού μαύρο και 1/2 κόκκινο πιπέρι
1 φλιτζανάκι ελαιόλαδο
1 φλιτζάνι νερό
3 λεμόνια
1 φλιτζανάκι ξίδι
Εκτέλεση
Πλένουμε τη συκωταριά με κρύο νερό και την κρατάμε σε μια λεκάνη με ξίδι και νερό για 15′.
Καθαρίζουμε τα έντερα ένα ένα γυρίζοντάς τα με ένα λεπτό ξυλάκι ανάποδα για να καθαρίσουν τελείως. Τα βάζουμε και αυτά μέσα σε ξίδι με νερό για 10′. Τα ξεπλένουμε με πολλά νερά και τα περιχύνουμε με το χυμό ενός λεμονιού. Τα στραγγίζουμε πολύ καλά για να μην βγάλουν υγρά στο ταψί.
Κόβουμε το συκώτι, το πνευμόνι και τα γλυκάδια σε μικρά κομμάτια των 3 εκ., τα έντερα επίσης σε 20 εκ., τα πασπαλίζουμε όλα με αλάτι και τα πιπέρια.
Παίρνουμε μια οδοντογλυφίδα και βάζουμε εναλλάξ 2-3 κομμάτια από τα συκωταριά μαζί, τα τυλίγουμε με τα έντερα από τις άκρες της οδοντογλυφίδας κάθετα προς τη μέση μέχρι να σφίξουν για να μην σκορπίσουν.
Βγάζουμε την οδοντογλυφίδα, τα αραδιάζουμε στο ταψί. Ψιλοκόβουμε τα κρεμμυδάκια και τον άνηθο και τα προσθέτουμε πάνω στις γαρδούμπες μαζί με το χυμό από 2 λεμονιά, το λάδι και το νερό. Ψήνουμε στους 180° για 45′, στο ενδιάμεσο τα γυρίζουμε από την άλλη πλευρά.
Σημειώσεις
Να μην βάλετε πολλά κρεμμυδάκια, γιατί θα πικρίσουν.
Έθιμα της Μεγάλης Πέμπτης: Πανάρχαια έθιμα με ιδιαίτερη συμβολική σημασία αναβιώνουν το Πάσχα στις Σέρρες. Πολλά από αυτά τα έθιμα ήρθαν στις Σέρρες από τους πρόσφυγες της Θράκης, του Πόντου και της Μικράς Ασίας
Τη Μεγάλη Πέμπτη ξεκινούν, ουσιαστικά, οι προετοιμασίες για το Πάσχα. Οι γυναίκες απλώνουν στο μπαλκόνι τους ένα κόκκινο πανί που συμβολίζει το αίμα και τη θυσία του Ιησού.
Κόκκινο πανί στο μπαλκόνι
Όσο το κόκκινο πανί είναι κρεμασμένο στο μπαλκόνι ή το παράθυρο, οι γυναίκες δεν πλένουν, ούτε απλώνουν ρούχα, γιατί το θεωρούν κακό σημάδι. Βάφουν κόκκινα αυγά και ψήνουν τσουρέκια. Τα κόκκινα αυγά έχουν ιδιαίτερη σημασία. Το αυγό συμβολίζει τον τάφο του Χριστού που ήταν ερμητικά κλειστός- όπως το περίβλημα του αυγού- αλλά έκρυβε μέσα του τη «ζωή» αφού από αυτόν βγήκε ο Χριστός και αναστήθηκε.
Το κόκκινο έχει τις ρίζες του στην ιστορία που θέλει μία γυναίκα να μην πιστεύει την είδηση της Ανάστασης του Ιησού και να λέει: «Όταν τα αυγά που κρατώ θα γίνουν κόκκινα, τότε θα αναστηθεί και ο Χριστός. Και τότε αυτά έγιναν κόκκινα».
Αυτό το έθιμο καθιερώθηκε για πρώτη φορά στη βυζαντινή Αυλή από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο και τη μητέρα του Αγία Ελένη, με επίσημη τελετή που γινόταν το πρωί της Κυριακής του Πάσχα. Οι καλεσμένοι τσούγκριζαν με τον αυτοκράτορα και τη βασιλομήτορα τα αυγά και στη συνέχεια ακολουθούσε γεύμα στο πασχαλινό τραπέζι.
Το πρώτο κόκκινο αυγό η νοικοκυρά το βάζει στο εικονοστάσι, το χρησιμοποιεί για να ξορκίσει το κακό και τη «γλωσσοφαγιά», ενώ ξεματιάζει και τα παιδιά της όλο τον χρόνο. Αυτό το αυγό θα χαλάσει, θα μείνει κούφιο, αλλά δεν θα μυρίσει ποτέ… είναι το ευλογημένο.
Τα πρώτα τσουρέκια οι αρραβωνιασμένες θα τα στείλουν στα πεθερικά τους για να έχουν την ευχή τους.
Τα αβγά συνήθως βάφονται τη Μεγάλη Πέμπτη προς ανάμνηση του Μυστικού Δείπνου του Χριστού με τους μαθητές του λίγο πριν το Πάθος και την Ανάσταση του Κυρίου.
Γιατί όμως βάφουμε τα αυγά κόκκινα και δεν συνηθίζουμε να τα χρωματίζουμε με κάποιο άλλο χρώμα;
Το κόκκινο χρώμα των αβγών συμβολίζει την Ανάσταση του Χριστού μετά την τριήμερη ταφή του, καθώς και τη σωτηρία της ανθρώπινης ζωής που απορρέει από το γεγονός της Ανάστασης. Άλλωστε τα αβγά ακόμα και πριν βαφτούν αντιπροσωπεύουν τη γονιμότητα και τη δημιουργία.
Υπάρχουν τρείς διαφορετικές παραδόσεις σχετικά με την προέλευση του εθίμου των κόκκινων αβγών.
Σύμφωνα με την πρώτη, μία γυναίκα που πληροφορήθηκε το γεγονός της Ανάστασης φάνηκε δύσπιστη λέγοντας πως θα πίστευε μόνο όταν τα αβγά που κρατούσε στα χέρια της κοκκίνιζαν. Έτσι κι έγινε. Τα αβγά κοκκίνισαν και η γυναίκα πίστεψε την Ανάσταση του Χριστού. Θεωρείται πιθανό, αν η εκδοχή αυτή αντικατοπτρίζει την αλήθεια, η τήρηση του εθίμου να ξεκίνησε κατά την εποχή εκείνη.
Κατά τη δεύτερη παράδοση, η ίδια η Παναγία προσέφερε ένα καλάθι με αβγά στους φρουρούς του Υιού της προκειμένου να του συμπεριφέρονται όσο το δυνατόν καλύτερα κατά τη διάρκεια της δοκιμασίας του στο σταυρό του μαρτυρίου. Τα αβγά κοκκίνισαν όταν η Παναγία τα μούσκεψε με τα δάκρυά της.
Η τρίτη και τελευταία υπόθεση, η οποία θεωρείται και η πλέον πιθανή,αναφέρει ότι μετά την Ανάσταση του Κυρίου η Μαρία η Μαγδαληνή, ως μία από τα πρώτα άτομα που αντίκρισαν τον κενό τάφο του Χριστού, επισκέφθηκε τον Ρωμαίο αυτοκράτορα για να τον ενημερώσει για το θαύμα της Ανάστασης.
Εκείνος δεν πίστεψε πως ένα τέτοιο γεγονός θα μπορούσε να είναι πραγματικό και, θέλοντας να αποδείξει πως επρόκειτο για αποκύημα της φαντασίας της Μαρίας, βροντοφώναξε ότι αν τα αβγά που βρίσκονταν στο καλάθι δίπλα του εκείνη τη στιγμή κοκκίνιζαν, τότε και ο ίδιος θα πειθόταν για την Ανάσταση του Χριστού.
Τα αβγά κοκκίνισαν και τελικά ο αυτοκράτορας πείστηκε για την Ανάσταση του Χριστού.
